Neerlands meest populaire, met recht, docent heeft een documentaire gemaakt Het Geheim van Methusalem. Erik Scherder gaat bij Nederlanders kijken wat zij in hun leven doen om lang fit en gezond te blijven en stuit al snel op diversen. Zijn eigen credo pleit hij graag en dat is zorgen dat je blijft werken en liefst tot in het harnas. Voor zichzelf sprekend gunt hij dat ook anderen. Als je hem zo hoort praten dan geef je hem groot gelijk. Zolang je maar leuke dingen doet is werken tot je dood helemaal geen probleem. En ik kan me overigens ook volkomen in hem vinden dat je altijd geprikkeld moet blijven om door te kunnen gaan. Maar ondanks dat durft hij ook andere kanten te laten zien van mensen waar wij allemaal van denken dat die een beetje achter de geraniums zitten door elke dag maar op een camping te verblijven. In ieder geval een stel in aflevering 1 verblijven 6 maanden van het jaar op hun camping. Maar als er met hun gesproken wordt met wat ze doen krijg jij en ook Erik een genuanceerder beeld. Mooi omdat niet 1 weg de juiste is en we niet allemaal het zelfde zijn.
Wat in de aflevering ook een heel sterk moment is is de man die vanaf zijn pensioen toch iets heeft afgestemd op de behoefte van zijn vrouw en toegeeft aan Erik dat hij blij is dat zij hem niet heeft laten door hobbelen met zijn drukke leventje tijdens zijn pensioensleven. Hij nu een rijk leven ervaart op de camping. Daar waar Erik nog aangeeft dat hij dood ongelukkig zou zijn als zijn vrouw zou zeggen dat hij moet stoppen ...
Op het eind van de aflevering durft Erik ook zijn eigen kwetsbare kant te laten zien waar hij emotioneel de vraag stelt of hij met zijn honger naar doorgaan wel niet een excuus gebruikt om aan zijn angstgevoelens te ontkomen. De angst die hij heeft bij de gedachte dat hij er niet meer kan zijn en niet meer weet hoe zijn vrouw en kinderen het zullen doen zonder hem. Mooi omdat ieder zijn drijfveer heeft om door te gaan.
Of je nu een Gerhard Hormann bent (waren meer mensen zo), een Erik Scherder of misschien wel die huisarts die niet kan wachten om vervroegd met pensioen te gaan en juist niet meer te hoeven werken, het gaat erom wat bij jou het beste past. Dat zou je eerste vraag moet zijn of je vraag als je weer in je leven de balans gaat opmaken. De focus van FIRE (Financially Independent Retirement Early) alleen als je dan ook HOT (High Opportunity richt & Time richt) bent naar mij idee.
Je zou zelfs open moeten durven staan voor alle scenarios ipv 1 als de ware weg waarvan jij denkt dat dat het beste is. Vaak laat het leven toch anders zien en de vraag is dan in hoeverre jij je verlies durft te nemen en voor nieuwe winst te gaan. Denk aan die mensen die hoog op hun verlanglijstje een passie voor ogen hebben. Bijvoorbeeld met 'Ik vertrek' en dat dan blijkt dat het allemaal wel tegenvalt om allerlei redenen. Wat doe je dan, houdt je vast of durf je een nieuwe route te bewandelen desnoods die van het vorig leven wat je leidde.
Het zou bewonderenswaardiger zijn voor Erik als hij van zijn activiteit zou durven afstappen en misschien zichzelf zou durven prikkelen om totaal iets anders te doen of althans te erkennen en snappen waar zijn drijfveer vandaan komt. Voor actieve mensen is het nooit moeilijk om door te gaan en zolang je gezond bent, blijft en stress vrij is dat prima ook als je directe naasten er geen last van hebben.
Het gaat hier om HOT (High Opportunity rich and Time rich) en om actief of niet zo actief te durven zijn waarbij je hoopt dat het leven lief is voor je waar je veel tijd mag krijgen om te genieten tot de tijd die komt dat je moet gaan.
Zelf zijn we aan het onderzoeken hoe wij dit verder willen vormgeven met welke middelen en met welke (vrije) tijd. Voorlopig balanceren we op nu leven en uitgeven maar ook bezig zijn om in de toekomst minder kwetsbaar te zijn. Maar dan toch in hoeverre zouden wij durven te verliezen, financieel of minder gemak, om te weten dat we gave dingen doen buiten de rat race.
Gisteren bij de docu van Erik Scherder was ik jaloers op de Griekse honingboer die zo lekker rustig aan doet. Ik zit zelf toch echt nog in een 4e versnelling, ook omdat dingen leuk zijn, maar het verlangen naar simpele, niet te actieve vakanties verraden dat ook ik nog steeds te snel ga, misschien nog wel te veel wil.
Wil je de uitzending zien klik hier: uitzendinggemist
Wat in de aflevering ook een heel sterk moment is is de man die vanaf zijn pensioen toch iets heeft afgestemd op de behoefte van zijn vrouw en toegeeft aan Erik dat hij blij is dat zij hem niet heeft laten door hobbelen met zijn drukke leventje tijdens zijn pensioensleven. Hij nu een rijk leven ervaart op de camping. Daar waar Erik nog aangeeft dat hij dood ongelukkig zou zijn als zijn vrouw zou zeggen dat hij moet stoppen ...
Op het eind van de aflevering durft Erik ook zijn eigen kwetsbare kant te laten zien waar hij emotioneel de vraag stelt of hij met zijn honger naar doorgaan wel niet een excuus gebruikt om aan zijn angstgevoelens te ontkomen. De angst die hij heeft bij de gedachte dat hij er niet meer kan zijn en niet meer weet hoe zijn vrouw en kinderen het zullen doen zonder hem. Mooi omdat ieder zijn drijfveer heeft om door te gaan.
Of je nu een Gerhard Hormann bent (waren meer mensen zo), een Erik Scherder of misschien wel die huisarts die niet kan wachten om vervroegd met pensioen te gaan en juist niet meer te hoeven werken, het gaat erom wat bij jou het beste past. Dat zou je eerste vraag moet zijn of je vraag als je weer in je leven de balans gaat opmaken. De focus van FIRE (Financially Independent Retirement Early) alleen als je dan ook HOT (High Opportunity richt & Time richt) bent naar mij idee.
Je zou zelfs open moeten durven staan voor alle scenarios ipv 1 als de ware weg waarvan jij denkt dat dat het beste is. Vaak laat het leven toch anders zien en de vraag is dan in hoeverre jij je verlies durft te nemen en voor nieuwe winst te gaan. Denk aan die mensen die hoog op hun verlanglijstje een passie voor ogen hebben. Bijvoorbeeld met 'Ik vertrek' en dat dan blijkt dat het allemaal wel tegenvalt om allerlei redenen. Wat doe je dan, houdt je vast of durf je een nieuwe route te bewandelen desnoods die van het vorig leven wat je leidde.
Het zou bewonderenswaardiger zijn voor Erik als hij van zijn activiteit zou durven afstappen en misschien zichzelf zou durven prikkelen om totaal iets anders te doen of althans te erkennen en snappen waar zijn drijfveer vandaan komt. Voor actieve mensen is het nooit moeilijk om door te gaan en zolang je gezond bent, blijft en stress vrij is dat prima ook als je directe naasten er geen last van hebben.
Het gaat hier om HOT (High Opportunity rich and Time rich) en om actief of niet zo actief te durven zijn waarbij je hoopt dat het leven lief is voor je waar je veel tijd mag krijgen om te genieten tot de tijd die komt dat je moet gaan.
Zelf zijn we aan het onderzoeken hoe wij dit verder willen vormgeven met welke middelen en met welke (vrije) tijd. Voorlopig balanceren we op nu leven en uitgeven maar ook bezig zijn om in de toekomst minder kwetsbaar te zijn. Maar dan toch in hoeverre zouden wij durven te verliezen, financieel of minder gemak, om te weten dat we gave dingen doen buiten de rat race.
Gisteren bij de docu van Erik Scherder was ik jaloers op de Griekse honingboer die zo lekker rustig aan doet. Ik zit zelf toch echt nog in een 4e versnelling, ook omdat dingen leuk zijn, maar het verlangen naar simpele, niet te actieve vakanties verraden dat ook ik nog steeds te snel ga, misschien nog wel te veel wil.
Wil je de uitzending zien klik hier: uitzendinggemist
