Geniet van de weg naar je doel

LAW 2 - 11e etappe

Een aantal weken geleden had ik een persoonlijk interview met een student met als afstudeerscriptie FIRE beweging in Nederland. Hij studeert Consumentenwetenschappen en was via Amerikaanse blogs zoals oa Mister Money Mustache en via bloggersland van Nederland tot de FIRE beweging gekomen. Via de nederlandse bloggers over dit onderwerp kwam hij ook op mijn blog. En zo bleek ik 1 van de 12 geïnterviewden te zijn. Hoewel ik niet te veel tijd aan wilde spenderen vond ik het wel leuk om mijn verhaal te delen zeker omdat ik onze situatie wel weer uniek vind. Via mijn blog hoop ik mensen te inspireren hun eigen stap te maken. Een stap waarvan je denkt dat die geen zin meer heeft als je net als ons op je 46e met 30.000 euro onder water staat met je hypotheek. Dit was onze situatie 4,5 jaar geleden. Dat FIRE (Financially Independent Retire Early oftwel Financieel Onafhankelijk) al helemaal een kansloze missie is zeker als je blogs leest van 30-ers die al financieel onafhankelijk zijn. Dan denk je op je 46e of inmiddels 50e dat je er niet meer aan hoef te beginnen.
Maar met de eerste stap is er veel meer mogelijk als je er maar aan begint. Wij verbazen ons tot op de dag van vandaag van wat er mogelijk is en wat er inmiddels gerealiseerd is.
Wij zijn er achter gekomen dat het stellen van een doel en er aan beginnen je zoveel meer inzichten geeft, motivatie en inventiviteit. Het laat je anders denken, leven en eigenlijk is dat het hoogste goed. Dus ja ik wilde graag bijdragen aan de informatie die hij zocht en dan vanuit ons perspectief.

Omdat de student bereid was af te reizen naar Amersfoort spraken wij af bij het station in Amersfoort en dit werd een leuk gesprek. Begin februari volgend jaar mogen alle geïnterviewden zijn scriptie inlezen als deze af is. Ik ben reuze benieuwd.


In het interview kwam ons verhaal aan de orde met hoe het begon, wat ons drijft dit te doen, hoe wij dit in praktijk brengen, wat de omgeving er van vindt etc. Onze motivatie is duurzaam zijn, een kleine voetprint maken, niet meer financieel kwetsbaar zijn maar uiteindelijk wilde ik hem ook meegeven dat het doel van FIRE vooral de winst is door in het NU te leven en te genieten van de weg er naar toe. Dat de rijkdom nu al geoogst wordt omdat je op deze weg als mens in ontwikkeling blijft en geprikkeld wordt. Je gaat zaken opnieuw bekijken voor je doel en van tijd tot tijd weer herzien. Je wordt inventief en creatief omdat je doel is om geld uit te sparen voor het vangnet voor later. Allemaal extra's wat je een voldaan gevoel geeft.

Na al mijn enthousiasme kwam de student ook met confronterende vragen over de beleggingsstrategie. Zie ook de blog van StoppenVoorMijnVijftigste die hier ook aan de tand is gevoeld :-) De vraag of ik wel weet dat ik met mijn beleggingen meedoe aan bedrijven die milieu vervuilend zijn of in de wapenindustrie zitten. Ik gaf meteen toe dat ook ik daar dubbel in ben. Wel bezig mijn steentje bij te dragen door duurzaam te leven maar beleggingen als middel gebruik om zelf een groot financieel vangnet te maken met een ETF in industrieën waar ik waarschijnlijk niet achter sta. Je kan daar wat aan doen en de vraag of ik het er voor over zou hebben om 2 jaar langer te wachten als ik met mijn beleggingen in betere fondsen zou zitten kon ik dan wel met ja beantwoorden. Maar ik kies er nu voor daar niets aan te doen.
Ik ga er vanuit dat mijn ETF zich zelf reguleert met de innovatieve industrieën. Die zijn in opkomst. Vega voeding neemt steeds meer zijn intrek op de wereldmarkt en initiatieven van Boyan Slat zijn hoopvol voor meer van dit soort industrieën. De kanteling komt en die partijen zullen ook in mijn beleggingsfondsen gaan zitten.

Verder gaf ik mijn persoonlijke kijk op de hele FIRE beweging, de motivatie en hoe wij deze zelf in praktijk brengen. Maar vooral wat het ons nu al heeft gebracht. Ik kon alleen maar met een voldaan en stralend gevoel uitleggen dat ik zo geniet wat het ons als mens mentaal heeft gebracht naast de financiële ontwikkeling. Namelijk het persoonlijke.
Door je geld opzij te zetten voor later ben je opzoek naar nieuwe manieren om geld te vermeerderen, je wordt bewuster van je leven door te weten wat je uitgeeft. Het maakt je creatiever en elke besparing op je kosten geeft een voldaan gevoel. Met name dit jaar geniet ik vooral door:
a) kosten te besparen,
b) gebruik te maken van spullen via de kringloop of marktplaats,
c) het gevoel dat we goedkoper uit zijn dan je aanvankelijk dacht,
d) onze creativiteit te ontdekken door spullen een nieuwe bestemming te geven,
e) van zoveel nieuwe kleine dingen te genieten.

Die voldoening is groter in vergelijking met de aanschaf van nieuwe spullen. Met je besparingsdoelen of je einddoel om geld te sparen voelt alles niet meer als vanzelfsprekend. Het land van vanzelfsprekendheid maakt je blind en passief en geeft geen enkele impuls of prikkel om de dingen te waarderen. Eerder versterkt het je ontevredenheid als het even niet mee zit.
Als je als mens je zelf blijft uitdagen dan ontwikkel je, groei je en beleef je dingen veel intenser en dat is de rijkdom die je al kan oogsten op weg naar FIRE.

LAW 2 - 12e etappe

Naar aanleiding van een uitzending van DWDD, waar de Bitcoin familie (YOLO familie) in oktober 2017 in het programma waren, besefte ik me dat deze familie de meest vrije mensen zijn. Didi Taihuttu vertelde dat hij alles in de Bitcoin durfde te steken omdat hij er van overtuigd was dat, al zou hij alles verliezen, hij met zijn gezin weer opnieuw zou kunnen beginnen. Als je die overtuiging hebt en open staat voor avontuur dan ben je vrij als mens. Je hebt het FIRE doel niet nodig want je leeft nu omdat je vertrouwen hebt dat het goed komt met je. Je durft alles te verliezen als het moet. Dan is zelfs een financieel vangnet niet nodig. De Bitcoin familie reist momenteel over de hele wereld en verrijken zich met ervaringen, kennis en inzichten.
Zelf zou ik zo ver willen komen als mens maar dat kan ik (nog) niet. Ik zit er een beetje tussen in. Natasja daarentegen is wel avontuurlijker ingesteld en zit in een 'Ik vertrek modus'. Wij zullen samen ergens tussenin uitkomen :-)
Ik geef voorkeur aan een vangnet maar ik ben al wel zo ver dat ik me kan berusten dat ik niet gedesillusioneerd zal zijn als wij FIRE niet zouden halen of dat we het opgebouwde geld helemaal kwijt zouden raken. En dat voelt zo goed omdat wij op de dag van vandaag ultiem genieten van de weg er naar toe. En als we het wel bereiken dan is dat gewoon een bijzonder prettige bijkomstigheid.

Uit eigen kring heb ik diverse frustraties aangehoord over het weinig erven na de verkoop van het afbetaalde huis van hun ouders omdat een groot gedeelte moest worden afgedragen aan de overheid in de vorm van belastingen. Zelf verbaas ik me er een beetje over dat ze teleurgesteld zijn omdat zij er zelf niets aan gedaan hebben en de erfenis in hun schoot is geworpen. Het was toch de verdienste van de ouders. En ja dat afbetaalde huis hebben die ouders inderdaad zelf helemaal betaalt en erft de overheid mee in de vorm van belastingen over door jou te veel ontvangen geld als nabestaande. Maar voor jou is alles toch een extraatje.
Een familielid van me zucht elk jaar bij de belastingopgaaf omdat vermogensbelasting betaald moet worden. Voor het gemak werd de nieuwe woning gehuurd en niet gekocht met de flinke overwaarde van de vorige niet te onderhouden woning. Maar zuchten met zoveel geld op de bank omdat je liever niet met nieuwe onbekende dingen wilt bezighouden wat financieel slimmer is en waardoor je nu vermogender op de bank bent, dat is dan de keuze en kost geld. In ieder geval hoeft zij haar dubbeltjes niet om te draaien.
Of de frustratie van kinderen waarbij de ouders niet lang van hebben kunnen genieten omdat ze vroegtijdig hun bezittingen moesten inleveren om verzorgd te kunnen in het bejaardentehuis.

LAW 2 - 13e etappe

Natasja en ik hebben nooit een kruiwagen gehad. Wij hebben alles zelf verdiend en er voor gewerkt. Wij kunnen ons dan ook niet herkennen in de frustraties. Als wij, over een paar jaar, vermogensbelasting moeten gaan betalen dan nemen we dat voor lief. 

Wat opvalt is dat mensen soms zo bezig kunnen zijn met waar ze recht op hebben en lijden soms het lijden van een ander. Terwijl laatsten inmiddels uit hun lijden verlost zijn.Het leven geeft geen garanties ongeacht je doelen. Niets is een zekerheid en niets is vanzelfsprekend. Als je je grondinstelling kan aanpassen door bewust te zijn dat niets vanzelfsprekend is, dan kan je innerlijk een rijk mens worden. Zelfs als je voor je zelf vangnetten aan het borduren bent.

Mijn voormalige vriend heeft mij ooit gezegd, toen ik zelf net in een verwerkingsfase zat vol van verdriet, 'Soms moet je je verlies nemen'. Dat was op dat moment niet de reactie die ik verwachte omdat ik zelf al zo goed bezig was met het verwerkingsproces. In plaats van bevestiging te krijgen dat ik, met het actief verwerken van mijn verleden en mijn demonen, goed bezig was kreeg ik dit nuchtere antwoord, voor mij een dooddoener. Dit advies werd veel later een waardevolle aanvulling op mijn zienswijze. In de tijd van de populariteit van Alpe d'HuZes, waar men altijd aangeeft dat opgeven geen optie is, al ga je halfdood, moest ik altijd denken aan deze opmerking: 'Soms moet je je verlies nemen'. Mensen kunnen zich zo te kort doen. Tuurlijk haalt doorzettingsvermogen het beste in je naar boven en bereik je dat wat je zelf voor onmogelijk achtte. Maar soms is het beter om je verlies te nemen. Je kan dan relativeren en inzien dat er genoeg andere manieren zijn om betekenis vol te zijn. Voor beide valt wat voor te zeggen zo lang het je niet te veel tegen gaat staan tot bloedens toe. Te lang vasthouden omdat je nou eenmaal dat ene pad bent ingeslagen kan zo tegen gaan werken. Dat is het allemaal niet waard.


Zelf heb ik verlies en teleurstelling steeds makkelijker en sneller kunnen omarmen en omkeren om verder te kunnen zonder frustraties of desillusies. In mijn geval ben ik in de afgelopen 5 jaar veel van baan gewisseld omdat ik merendeel door omstandigheden niet lang kon blijven terwijl ik het naar mijn zin had. Wat iedere keer een verlies leek bleek uiteindelijk een tussenstap te zijn geweest naar meer en beter. Ook al zat ik er niet op te wachten merkte ik dat, zodra ik de omschakeling zelf maakte na de teleurstelling en de toekomst daar in los liet, overigens wel met een gesteld doel, deze ten goede keerde. Ik ben als persoon er enorm door gegroeid. Om Johan Cruijff te citeren: 'Elk nadeel heeft zijn voordeel'. En de vraag is wat doe jij er mee.

Een doel is mooi maar de kracht is dat je er van af moet kunnen wijken of moet kunnen herzien omdat het na een tijd toch niet dat was wat je zocht of wilde. Als je dat kan, dan kan je van het NU genieten en dat is je winst, het bereiken van het doel is dan alleen maar mooi meegenomen.

LAW 2 - 18e etappe

De afgelopen 4,5 jaar hebben onze doelen extra aflossen op hypotheek en vermogensopbouw voor later (FIRE) ons nog meer gevormd als mens. Vooral de stap vanaf juli dit jaar om te proberen om in 10 jaar FIRE te worden heeft ons weer anders doen denken, zaken en situaties weer te herzien en onze creativiteit geprikkeld.
Het blijft sinds 4,5 jaar een verrassingsreis en we genieten met volle teugen. De verandering werkt door hoe wij als mens verhouden ook in ons werk en de samenleving. Zo kunnen we sneller omschakelen bij verandering en de laatste tijd merk ik zelf dat wij alle uitdagingen meteen omzetten in mogelijkheden. Dat is jaren geleden anders geweest in het denken en doen. En dan zijn wij geen doemdenkers en hebben wij ons nooit slachtoffer gevoeld of pechvogels. Het maakt het leven licht en nog lichter.
Het zijn allemaal kadootjes van onze reis naar FIRE. Daarom geniet van de weg naar welk doel je stelt in het leven, dat hoeft uiteraard niet FIRE te zijn.

Wij wensen iedereen 

een gelukkig, gezond, genietend 

en inspirerend vrij 2020 toe

LAW 2 - 17e etappe

Trustedhousesitters als hide out van badkamerrenovatie

Ik zit hier na 5 daagjes en 4 nachten op mijn TrustedHouseSitters adres in Hoofddorp waar we de kerst hebben doorgebracht om zo de badkamerrenovatie, week 2, te kunnen ontvluchten. Hier pasten we op 1 hond en 2 katten. De eigenaren zijn met de feestdagen naar hun familie in Hongarije.

Ruim een maand geleden, toen de datum bekend werd dat onze klusser de badkamer kon komen doen, zocht ik wat adressen op de TrustedHouseSitters website. In de periode van 16 december tot 1 januari kwam als resultaat een adres in Hoofddorp. Mensen zochten van 23 t/m 27 december oppassers. Hoofddorp sprak me niet direct aan maar de datum en periode waren perfect. In die week was ik vrij en Natas hoefde alleen de dagen rond kerst te werken. Omdat er toch geen alternatieven waren die beter op onze periode aansloten legde ik het voor aan Natas en liet haar de foto's zien. De woning zag er goed uit, de huisdieren hadden geen speciale zorg en werden omschreven als gezelschapsdieren. We werden enthousiast en ik besloot een berichtje te sturen naar de eigenaren. In de avond hadden we een FaceTime gesprek en waren alle partijen heel blij. Ik had hun onze situatie en motivatie uitgelegd en dat vonden de eigenaren alleen maar leuk. De eigenaren waren blij omdat ze nog steeds geen oppas hadden kunnen vinden en zich begonnen te knijpen omdat ze hun vliegtickets al hadden geboekt.

En zo kwam ik afgelopen maandagmiddag op het adres en maakte kennis met iedereen. Natasja zou vanuit werk in de avond aankomen. De eigenaren hadden voor wat kerstsfeer gezorgd en zelfs veel eten voor ons achtergelaten. We mochten alles pakken of gebruik van maken. 's Middags gingen de eigenaren naar Schiphol en begin van de avond haalde ik Natasja met de hond op bij de bushalte. Natasja moest dinsdag nog werken. We zaten in een gezellig knus huis welke van alle gemakken voorzien. De tv was groot en van uitstekende kwaliteit en zo konden we genieten van diverse films en programma's. We hadden echt een beetje vakantiegevoel. Dit was AirBnB plus plus wat ons niets kost eerder uitspaart.

De keuken had ook alles wat je nodig hebt. De eerste avond genoten we van het lekkere eten wat de eigenaren hadden achtergelaten.

Op Kerstavond genoten we van All You Need Is Love :-)
Op eerste Kerstdag waagden we een poging op de Xbox voor de lol.

In de middag maakten we een grote wandeling met de hond en ontdekten we een mooi park in Hoofddorp, de Toolburger Plas waar de hond lekker los kon lopen. Zo leerden we Hoofddorp een beetje kennen.

Op 2e kerstdag hebben we gecoccooned door te gaan bingewatchen op Netflix.

Natasja is nog een dagje werken, ik blijf hier nog tot vanmiddag en ga zodra ik thuis ben mijn auto ophalen die we verhuurd hebben via Snappcar aan de laatste huurders. Begin volgend jaar hopen we de auto verkocht te hebben. Ben ook benieuwd hoe de voortgang is van de badkamer. Het eindresultaat zal ik in deze blog delen.

In de tussentijd is de achterwand van onze wc geplaatst. Afgelopen zomer hadden we lekkage aan het waterreservoir van onze inbouwtoilet. Bleek een bekend Plieger probleem te zijn. Toen heeft onze klusvriend deze toilet in 1 dag vernieuwd maar zouden we de achterwand pas afmaken als de badkamer zou worden gedaan. In de tussentijd had ik bedacht om de achterwand met laminaat te doen. Bij de kringloop vond ik voor 4,50 een restant pakket. Zie hier het resultaat. Het geeft een warmer en minder klinisch uiterlijk.

voor de lekkage

laminaat na vervanging inbouw toilet

Badkamer renovatie - deel 1: 2e hands & trustedhousesitters

Maandag 16 december gaat het gebeuren. Dan start de badkamer renovatie. Onze kleine badkamer (2,35 x 1,26m2) was vanaf het begin dat wij hier zijn komen wonen, 16 september 2016, toe aan een renovatie. Maar ik had daar geen haast mee. Na de lekkage, van afgelopen voorjaar, oorzaak waterreservoir toilet, besloten we de badkamer dit jaar te renoveren. 

Onze klusvriend kon pas in oktober dit jaar. Na de zomervakantie gaven we zelf de voorkeur om uit te stellen naar november. Tegen die tijd moest onze klusvriend zelf uitstellen door familieomstandigheden. Op z'n vroegst kon het in december en anders begin januari 2020. Nu we er klaar voor waren vonden we januari te lang duren en besloten we alsnog in december te starten ondanks de feestdagen. Deze kerstdagen slaan we dit keer over met vrienden of familie.

In de maanden vooraf heb ik, net als bij onze vorige woning, zelf de badkamer uitgedacht welke indeling en met wat voor materiaal. Om de kosten te verlagen schaffen wij de meeste spullen zelf aan. De enige kosten zijn uitvoer en extra materiaal waar onze klusvriend het beste kan inschatten wat nodig is.

De lange wachttijd voor uitvoer badkamer verlaagde onze begroting drastisch. Ondanks dat wij al 4,5 jaar consuminderen blijken onze hersenen nog te veel geprogrammeerd te zijn in oud denken. Maar gelukkig door het lange wachten zijn we iedere keer weer wezen kijken waar we het goedkoper konden gaan doen met de begroting en aanschaf van spullen.

Zo was bij het eerste concept voor de vloer- en wandtegels het idee om alles nieuw aan te schaffen.

Wel hadden we, 2,5 jaar geleden, alvast een Godmorgon wasmeubel gekocht voor 39 euro ipv 69 euro bij de IKEA koopjeshoek. Een half jaar later kochten we via Marktplaats een ongebruikte Odensvik wastafel voor 25 euro ipv 70 euro. En dit lag al die tijd bij ons in de berging met het idee ooit voor een badrenovatie.

2e hands

Gezien de renovatiedatum steeds verschoof veranderde ook het concept van de badkamer omdat ik steeds getriggered werd om te zoeken naar goedkopere mogelijkheden. Dit maakte dat ik voor 1 badkamerwand (raamkant tegenover douchegedeelte) bedacht deze niet te laten betegelen maar van laminaat te voorzien nadat ik bij de Kringloop 2 mooie pakken zag. Dit zou tijd en geld schelen als deze wand niet betegeld hoefde te worden. Na wat twijfel bij Natas kreeg ik haar alsnog mee. Natas kan het soms moeilijk indenken hoe het er uit gaat zien.

Inmiddels zochten we via Marktplaats naar een Storjorm spiegelkast, nieuw bij IKEA 219 euro. Na een paar maanden hadden we beet en kon ik er een, zo goed als nieuw, ophalen voor 80 euro. Deze besparing gaf ons weer een kik.

In de zomer, na diverse besprekingen met onze klusvriend, kwamen we op het idee om ipv wandtegels betonstuc te gebruiken. Dat is strak en scheelt tijd. Na wat speurwerk op internet kwamen we bij betoncirenederland.nl uit. Dit bedrijf levert materiaal voor mensen die het zelf willen doen of het laten doen zoals wij. 

Via Marktplaats kon ik een mooi restpartijtje vloertegels kopen voor 20 euro. Restte ons enkel nog de vloertegel voor het douchegedeelte, 2 kranen, douchewand en -goot en verlichting. Met al deze besparingen dachten we klaar te zijn met kosten besparen. In de tussentijd vond ik op Marktplaats ook nog een 2e hands handdoek radiator.

Een paar weken geleden kregen we de definitieve startdatum door van onze klusvriend en besloten we de overige spullen te gaan aanschaffen. Ik keek weer eens door mijn lijstje en zag dat we nog vloertegels voor douchegedeelte, een douchewand, douchegoot, verlichting, wastafel kraan en mengkraan nodig hadden. Van deze spullen zal alleen de douchewand en verlichting nieuw besteld worden. De douchegoot, wastafelkraan en mengkraan zijn vorige week nog via Marktplaats aangeschaft. Meeste nieuw of amper gebruikt. En tot slot scoorde ik afgelopen maandag 6 grote vloertegels voor 5 euro die perfect passen voor douche gedeelte.

Tot slot verlichting. Met het blijven speuren naar goedkoper ben ik uitgekomen op 1 LED downlight lamp die we gaan gebruiken ipv 2 LED spotjes.

Extra materiaalkosten is een aanname maar als het goed is zullen we uiteindelijk uitkomen op +/- 3.000 euro voor een badkamer renovatie waarvan de helft kosten zijn aan uitvoer. Alles lijkt nu een besparing van 656,79 euro op te leveren. En naast die besparing heeft het veel creativiteit en voldoening gegeven.

Zie hier een uiteindelijke besparing:

De verwachte duur van de renovatie is 2 weken. Aankomende week zullen we het moeten stellen zonder douche en zullen we ons verschonen met een washandje in de keuken. In nood kunnen we her en der douchen. Morgen nog even lekker naar de sauna.

TrustedHouseSitters

In de 2e week, tijdens de feestdagen hebben we via TrustedHouseSitters een adresje gevonden in Hoofddorp waar we op 2 katten en 1 hond gaan passen. Hiermee zijn we uit de verbouwing en hebben we een douche. Ik ben die week vrij en Natas kan van daar prima voor die paar dagen naar werk met openbaar vervoer.

Gezien we pas 1 x hebben opgepast via TrustedHouseSitters komt deze mogelijkheid ook nog eens goed uit omdat we volgend jaar met vakantie in Engeland 1 wk ergens via TrustedHouseSitters willen gaan verblijven en dan is elke extra positieve review en ervaring handig om betrouwbaar te zijn bij mensen die hun huis en dier aan je willen toevertrouwen. 

Een paar weken geleden legde ik contact met de mensen in Hoofddorp en legde uit wat de reden was dat we bij hun wilden zitten. Ze waren reuze blij met ons en na een kort FaceTime gesprek voelde het voor beide partijen helemaal goed. Zo zitten we ook niet al te ver van onze woning.

Nu is het wachten tot de bestelling binnen is van de betonstuc en hopen we voor het nieuwe jaar lekker te gaan douchen.

De badkamer zoals het nu is

Gisteren heb ik zelf al wat voorsloopwerk verricht in de hoop dat het de klusvriend tijd scheelt. 

De auto inruilen voor een regenbroek

Al een jaartje overwoog ik de optie om de auto weg te doen. Natasja kan met onkostenvergoeding altijd met het openbaar vervoer naar werk, wat overigens het snelste vervoermiddel is, en ik heb de afgelopen jaren dichtbij huis gewerkt. Het was dat ik zelf nog wat aan 'noodgedwongen' baanhoppen deed waardoor ik niet wist waar ik uiteindelijk terecht zou komen. Dit jaar leek ik gewoon super lekker dichtbij te blijven met werk en uiteindelijk is dat ook zo gebleven maar er was wel een moment in het voorjaar dat dit niet zeker was omdat ik niet bij mijn vorige werkgever kon blijven. Toen ging optie auto weg doen van de baan. Verder was mijn muzikale hobby wat actiever geworden. Hiervoor is een auto handig om naar de oefenruimte te kunnen. Verder was het op emotioneel vlak ook een lastige kwestie voor mij en Natasja.

Nu ik weer helderheid heb met werk, en we sinds juli het doel hebben te gaan werken aan een FIRE bestaan of, wat Natasja betreft, een Ik vertrek avontuur, kijk ik waar wij kosten kunnen snijden. En zo kwam de auto als mogelijk middel langs. Afgelopen oktober werd het duidelijk dat ik mijn baan kon behouden (woon-werk 3,7km) wat weer het nadenken over het wegdoen van de auto aanzette.

Wij hebben een Honda Civic hybride uit 2011 en gezien we de auto weinig gebruiken zijn onze kosten 148 euro per maand. Elk jaar komen daar nog de onderhoudskosten bij die variëren van 700 t/m 1500 euro per jaar. Gelukkig compenseren we de onderhoudskosten met het verhuur van de auto via snappcar. Vorig jaar verdiende we ongeveer 1.358 euro en dit jaar is dat 765 euro. Precies de dekking van de onderhoudskosten. Toch zijn er genoeg redenen om hem weg te doen.

Laat ik voorop stellen dat deze auto de fijnste auto is die we ooit gehad hebben maar ondanks dat rijden we hem te weinig en kan er tussen nu en een paar jaar nog een paar grote onderhoudskosten bij komen zoals de oplaadbatterij van deze hybride auto. Dat grapje kan je 2.500 euro kosten.

Het weg doen van de auto gaat dan ook niet over 1 nacht ijs en zo heb ik zelf de optie getoetst aan ons dagelijks leven. Want je levert in op comfort en vrijheid!
- in de regen met de auto naar werk
- in de regen boodschappen voor de week doen
- elk moment dat je wilt kan je naar vrienden of familie of naar welke bestemming dan ook, de auto staat tot onze beschikking
- je kan mensen ophalen en brengen, wat we nog wel eens doen met familie
- ja kan spullen wegbrengen of ophalen wat niet op de fiets mogelijk is
- handig met mijn muzikale activiteiten, daar komen waar je met openbaar vervoer niet zo snel kan komen
- op vakantie gaan in Europa

Ondanks de bovenstaande voordelen werd de behoefte van wegdoen van de auto sterker vanaf oktober en vroeg ik mezelf af wat ik er voor in de plaats kon doen. Hier de opsomming.

Financiële besparing van 148 euro is lager omdat je ook meer met openbaar vervoer zal gaan reizen en we zelf via snappcar een auto zullen gaan huren.
Dit argument heeft mij wel een tijd weerhouden om de auto weg te doen omdat ik het gevoel had financieel helemaal niet zoveel te kunnen besparen. Maar onlangs bedacht ik me dat de verkoop van de auto, die hopelijk nog 3.000 euro oplevert, ons reisbudget kan dekken voor de komende 3 jaar. Als dat zo is dan verlagen we maandelijks wel de kosten met 148 euro wat ons SWR (Safe Withdrawel Rate) zal verhogen en ons helpt nog sneller vermogend te worden.

- Inleveren op comfort bij natte vieze dagen
Dit is de minst moeilijke omdat een regenbroek kan zorgen dat ik redelijk droog kan overkomen als ik naar werk ga op de fiets. Openbaar vervoer is voor mij onhandig kwa ligging van werk en is de optie auto of fiets de enige. Maar mijn afstand is zo dichtbij met 3,7km woon-werk dat je daar geen 148 per maand voor gaat aanhouden. Verder sterkte ik me de instelling van Mister Money Moustache die zelf altijd benadrukt dat je leven niet altijd in comfort moet houden. Zie zijn blog over fietsen. Juist die momenten dat je even weer je best moet doen of even door dat slechte weer moet gaan op de fiets versterkt je levensgeluk dan je te laten verleiden door gemak en comfort. En hij heeft gelijk. Een paar jaar geleden gingen Natasja en ik voor een weekendje op de fiets van Hoogland naar Laag Soeren. We vertrokken op een vrijdagmiddag in september en vlakbij de Posbank kwam het met bakken uit de hemel. We waren in ons fietstenue binnen 5 minuten helemaal doorweekt. We moesten stoppen en zoeken welke weg we nog moesten vervolgen. Het was dat moment dat Natas verrukt zei dat ze het heerlijk vond en het gevoel had dat ze leeft. En dat is het, soms kan je genieten van een beetje weerstand of tegenslag en als je dan weer veilig binnen bent dan kan je er zo extra van genieten. Het geheim van levensgeluk zit niet altijd in comfort.

- in de regen boodschappen doen voor de hele week
Afgelopen weken heb ik al geoefend met alternatieven en die bevielen goed. Zo kon ik na werk met een extra fietstas nog even langs de winkels door de weeks. We wonen 15 min van het centrum van Amersfoort en in een straal van 500 meter hebben we een AH die tot 22u open is. Geen auto nodig als we toch nog iets nodig hebben. Met slecht weer pakken we dus altijd de auto. Met een regenbroek en regenbestendige Ortlieb fietstassen kunnen wij prima boodschappen doen. Vorig weekend zijn we weer eens op de fiets naar Hilversum gegaan, gewoon om te oefenen geen auto te gebruiken. Hiermee waren we ook sportief goed bezig. Een dubbele winst dus.
Afgelopen week heb ik voor het eerst in de regen boodschappen gedaan na werk en ook dat beviel goed.

- elk moment de auto kunnen pakken
Als ik na ga wanneer we dat doen is dat dus vaak vanwege slecht weer en voor het gemak. Dat heb ik bovenstaand al gepareerd met de alternatieven. Rest ons de vrijheid om naar familie te gaan.
De aantal keren dat wij abrupt een auto nodig hebben is nog niet voorgekomen en dus is met auto huur via snappcar het prima te doen om hier een paar keer per jaar gebruik van te maken. Daar is het reisbudget ook voor. Het verhuur aanbod is ruim bij ons in de buurt. Als ik al zie hoeveel vraag is voor onze auto dan komen wij ook genoeg en tijdig aan een auto. Het wordt meer inplannen en iets meer tijd nemen maar het is goed te doen.

- spullen wegbrengen of ophalen
Deze noodzaak is ook sterk verminderd. Wij hebben al zoveel ontspulslagen gemaakt dat er de komende tijd niet veel nodig is om naar huis te slepen of af te voeren. Als het een keer van pas moet komen kunnen we iets huren en of ons beroepen op de buurman die een aanhang heeft.

- voor de hobby muziek
Dit was wel even een dingetje afgelopen weken omdat ik inmiddels 2x in de maand oefen en dan met de auto naar de oefenruimte moet. Na wikken en wegen heb ik er voor gekozen me toch minder mobiel te maken voor de band en ik met de band naar een compromis moeten zoeken. Zo ben ik bereid om 1 x per maand geld uit te geven om met openbaar vervoer naar de oefenruimte te reizen waar we nu oefenen maar die andere keer zou wat dichter bij huis moeten zijn. Ik wil niet veel meer extra kosten uitgeven aan reistijd en reizen voor de hobby. Wat betreft optredens is dat een zeldzaamheid in het jaar en daar zal ik dan nog wel zelf een auto voor willen huren.

- op vakantie gaan in Europa
Ik heb op vakantie gaan in Europa altijd een goede reden gevonden om de auto te behouden. Omdat rijden weer minder slecht is als vliegen. Dat hebben we afgelopen jaar ook gedaan naar Slovenië. Toch kunnen we nu wel zonder. Onze vakantie behoefte is veranderd. Zo willen we volgend jaar niet met de auto in Europa op vakantie maar met alle mogelijke middelen behalve auto of vliegtuig, zie blog.
In de begin jaren van onze relatie, 11 jaar geleden, gingen we graag met de auto op vakantie om uit Frankrijk, ItaIië of Duitsland volgeladen met wijnen terug te komen. Vliegen naar dit soort wijngebieden vond ik vreselijk zonde omdat je niets kon meenemen of te weinig. Ook die behoefte is veranderd. Been there, done that. De voldoening en bevrediging hoeven we daar niet meer uit te halen. Of je nu 1 fles mee naar huis neemt of 3 dozen. Op een gegeven moment is het op. Dus genieten we op de bestemming zelf.

Na al deze afwegingen was ik er wel klaar voor. In mijn afwegingen nam ik Natasja uiteraard in mee. Die stond er wel voor open maar kon er nog niet voor kiezen. De gedachte de vrijheid te verliezen omdat je geen auto hebt was een lastige. Dus ik heb de afgelopen tijd veel lopen lobbyen met al mijn argumenten. Eerst had ik de gedachte om de auto pas begin maart volgend jaar weg te doen. Dat zou ons nog wat tijd geven om er over na te denken. Maar omdat ik er inmiddels klaar voor ben begon ik ook te rekenen wat het ons zou besparen. Deste eerder de auto weg gaat deste minder risico dat wij zelf aan de beurt komen met het vervangen van een oplaadbatterij of dat de waarde van de auto daalt en dat hij nog een redelijke duur heeft tot dat hij weer in mei volgend jaar voor de APK moet worden gekeurd.

Gezien we meer op de fiets zullen gaan wil ik met het geld van de verkoop van de auto gebruiken om de beide fietsen eind van de winter goed te laten schoonmaken en opknappen. Dat zal voor 2 fietsen een aardige kostenpost zijn. Als we dat eind februari kunnen doen dan zijn we er helemaal klaar voor.

Een andere reden om nu de auto weg te doen is de gedachte om over 3 jaar een sabbatical te nemen om een wereldreis te maken. Dat zou inhouden dat wij na 3 jaar vervolgens 1 jaar geen auto zouden gebruiken en hem dan weg zullen doen. Al die kosten die we tot die tijd maken vind ik zonde. Als wij met de verkoop van de auto ons reisbudget afdekken dan besparen we maandelijks de vrijgekomen 148 euro. En stel dat wij over 4 jaar teruggekomen zijn van onze wereldreis en we behoefte krijgen een auto te nemen dan is het geld, wat uitgespaard is over 4 jaar, met een beetje geluk wat gaan groeien en kan het alsnog ingezet worden voor een kleinere en zuinige auto. Dat geld vergoedt weer de aanschaf.

Inmiddels heeft Natas kunnen wennen aan het idee en is akkoord gegaan met het wegdoen van de auto. Nu Natas er vrede mee heeft en mijn succesvolle test om met een regenbroek naar werk te gaan, zal de auto in januari te koop worden gezet. Dit jaar hebben we nog 2 snappcar reserveringen dus die pikken we nog even mee, maar vanaf januari zal de verhuurstatus op slot gaan.

Onze optie is natuurlijk niet voor iedereen toepasbaar of handig. Wij wonen dicht bij alle gemakken, centraal in Nederland, op 500 m van winkels en openbaar vervoer of werk en dicht bevolkt met veel mensen die hun auto verhuren. Het kan zijn dat het voor jezelf niet zo loont al zou je bereid zijn om net als ons wat meer in te leveren op comfort en vrijheid in het gaan en staan.

Project afgedrukte foto's digitaal maken is afgerond

Vorige maand blogde ik dat ik bezig was met het wegdoen van mijn afgedrukte foto's. In zoverre dat een groot gedeelte digitaal bewaard blijft. Na een aantal keren een selectie te hebben gemaakt van de schoenendoos met foto's, die al eerder bij een verhuizing een paar jaar geleden uit de foto albums waren gehaald, begon ik met digitaliseren. Dat deed ik eenvoudig en eerlijk gezegd niet op de meest mooie manier. Namelijk met mijn mobiel een foto van de foto maken. Dat gaat goed met mat afgedrukte foto's maar gezien ik ook een voorliefde voor glans had vroeger weerspiegelde veel foto's. Ik berustte me er in want ik wilde er geen geld insteken om dit mooi door een bedrijf te laten scannen. Ook kwam ik er achter dat bij het bekijken, zelfs bij minder goede kwaliteit de herinnering net zo levend naar boven kwam.

In mijn vorige blog kreeg ik veel reacties, zowel op de blog bij de opmerkingen en ook op facebook waar ik mijn blog publiceer. Best logische reacties van 😱 en zonde, krijg je spijt van, weet je het wel zeker, etc. Ondanks dat had ik er vrede mee ook al gaf ik in de blog toe dat het best een moeilijk proces is. Er kwamen ook reacties van mensen, die aan het consuminderen zijn, toch juist nog wel die afgedrukte foto's bewaren voor de herinnering. Dat had ik niet zo verwacht van consuminderaars of minimalisten. Foto's hebben een grote emotionele waarde om ze zelfs nog afgedrukt te houden in plaats van digital. Terwijl ik denk dat digitaal zoveel makkelijker is. Zo heb ik op mijn telefoon nu af&toe een oude foto als achtergrond en is het mijn fotolijstje bij de hand :-) Zie hier mijn overgrootvader waar ik vorige keer over blogde, die heeft een paar weken op mijn telefoon gestaan. Niet eerder zoveel naar hem kunnen kijken!

Ik gooi straks al mijn afgedrukte foto's weg nu ik ze op de computer heb en in de cloud en straks ook nog op een usb stick.

Ik weet niet hoe vaak mensen naar hun foto's kijken, als deze nog in lijstjes of fotoalbums zitten, maar mijn ervaring is, is dat foto's in lijstjes zelfs in je woonkamer niet meer zichtbaar zijn. En als je kijkt ervaar je niet dat intense gevoel in vergelijking met als je ze na lange tijd weer eens ziet. Nu zijn Natas en ik in 10 jaar tijd 2x verhuisd dus heb ik een aantal keren die herinneringen gehad. Ik had er alleen niet de rust voor om er iets mee te doen. Ja maakte ik af & toe een foto van de foto en postte ik dat op Facebook naar het desbetreffende familielid, de vriend(in), kennis of collega.

Dit keer was het veel intensiever om door de foto's te gaan. Selecteren, foto maken en op computer bijsnijden, naam geven. Hierdoor keek ik bewuster. Het proces was best zwaar ondanks de overwegende mooie en leuke herinneringen. Ik moest het gedoseerd doen. Je hersenen doen topsport met al die herinnering die hokjes openen en je dat gevoel er bij te levert. Op zich fijn want er komt veel prettige gevoelens bij los. Maar na een paar uur turen, selecteren wordt je moe.

Een maandje verder heeft dit opruim project niet alleen onafhankelijkheid gegeven op tastbare spullen maar vooral en met name veel reünies en ontmoetingen opgeleverd met relaties uit het verleden.

Ten eerste heb ik zo'n beetje al mijn bandleden van mijn diverse bandjes, ik heb er meer versleten dan ik aan liefdesrelaties heb gehad 😇😅, filmpjes en foto's van toen gedeeld. Daar kreeg ik van iedereen stuk voor stuk leuke reacties op. Ook de filmpjes op youtube van het materiaal wat we hadden aan optredens werd warm ontvangen. Zo zat ik in een coverband UneXpected waar ik na lange tijd contact kreeg met de zangeres Anne, door het delen. Door opnieuw contact te zoeken bleek de basgitarist inmiddels op Aruba te wonen en werken. En de gitarist woont nog steeds in Australië waar hij na het opheffen van de band naar toe ging. Hoewel we het graag willen, zit een snelle reünie er niet echt in. Maar we hebben via Facebookmessenger weer even leuk contact met elkaar.

Ik ben actief geweest als drummer in diverse bandjes tussen 1997 - 2005 en laatste paar jaren. De foto's dateren voor uit de eerste periode. Vorige week zaterdag was er een reünie bij de zangeres thuis van mijn eerste bandje Rixdollar. 2 bandleden had ik 20 jaar niet meer gezien. Het was een erg gezellige ontmoeting die nog een vervolg krijgt door samen te musiceren.

Eerder een maand terug vond er al een reünie plaats met een andere coverband, Ietsje Anders. Hier speelde ik in 2005. Deze complete formatie hebben elkaar 14 jaar niet meer gezien. Onderling is er wel in gedeeltelijk muzikaal contact gebleven.
Die avond was best bijzonder. We stonden alle 5 open omdat voor de ontmoeting en er was meteen die vertrouwde klik van toen. We werden enthousiast die avond om een eenmalig optreden te geven in het cafe (Cafe Brabant in Hilversum, formerly knows as cafe So What). In dit cafe is het ooit begonnen. Morgenavond is de eerste oefenavond :-) En we hebben gezegd, als we na die avond elkaar nog steeds zo muzikaal lief vinden dan gaan we voor een optreden volgend jaar voorjaar. Inmiddels hebben we elkaar suf geappt in het nieuwe band whatsapp groepje ... aan het enthousiasme ligt het niet.

Door de foto's heb ik ook contact aangehaald met een bandlid uit weer een andere band, powertrio Evil cisuM. Met de gitarist ben ik destijds minder leuk uit elkaar gegaan. Door de foto's kreeg ik een flashback met een positieve herinnering wat me aanspoorde hem op te zoeken op internet. Gelukkig was de interesse en de prettige herinnering wederzijds en hebben we zo weer oude herinneringen opgehaald.

Met een andere kennis zocht ik contact via de mail en de foto's en ze bleek net als ik bezig te zijn met het digitaliseren van haar foto's. Ze doet dat omdat ze gaat verhuizen.

Vorige week zondag was wel een van mijn bijzonderste ontmoetingen. Mijn destijds BFF (Best Friends Forever) zocht ik op nadat ik via Facebook verbinding kreeg na mijn poging om contact te leggen en wat oude foto's te delen. Ja ja zelfs beste vriendinnen voor het leven kunnen uit elkaars leven gaan :-) Zelfs zonder een vervelende oorzaak.
Dit was mijn vriendin vanaf de brugklas tijd die ik 19 jaar niet meer had. Na een halve dag waren we nog niet helemaal bijgepraat. Het was een erg vertrouwde ontmoeting die volgende maand bij ons thuis een vervolg krijgt.

Het zal de leeftijd, 50-er, en tijd wel zijn dat ik bezig ben met opruimen. En waarde hecht om door de herinneringen weer contact te zoeken.

Het project blijkt een ware tocht door memory lane die hernieuwde banden heeft gegeven.

Mooie van het digitaal maken is het makkelijk delen wat ik met al deze relaties heb gedaan. Ik kan het een ieder aanbevelen eens een dag door je foto's te gaan en wellicht weer in contact te treden met de mensen die je uit het oog bent verloren maar waar je wel mooie herinneringen mee hebt gemaakt. Voorlopig kan ik er op teren en als ik weer eens wil terugkijken heb ik mijn films en foto's overal bij de hand. Alles opgeslagen op Youtube (films) en Google Foto's (privé en openbare foto's). Laatste heeft per account 15Gb gratis opslag. Dat red ik niet eens met alle foto's die nu digitaal zijn gemaakt.

Carriere mogelijkheden door er over te denken en te doen

Vorig jaar maakte ik mijn overstap naar een nieuwe werkgever nadat ik 9 maanden gewerkt had bij een klein ICT bedrijf. Ik ervaarde veel druk wat ik te veel mee naar huis nam. Ondanks dat het leuk werk was met leuke mensen. Ik zegde mijn baan op zonder nog iets achter de hand te hebben. Binnen 2 weken dat ik mondeling had opgezegd kreeg ik aansluitend per 1 december mijn huidige baan bij een groter ICT bedrijf waar ik in een warm bad ontvangen werd. En ook de klant waar ik als werkplekbeheerder / supportdesk kwam te werken was een organisatie waar ik me snel thuis voelde. De overstap was een goede keuze geweest in allerlei opzichten. Financieel kwam ik weer op mijn oude niveau terug, wat een verschil van 300 euro netto per maand was. Ik zat in een stressloze omgeving waar je weer meer bezig kon zijn met werkzaamheden ipv prestatiedruk en de administratie er om heen. Op deze plek wilde ik voor mijn werkgever en de klant wel een paar jaar blijven. Ik was na een paar jaar baan hoppen wel toe aan een vaste plek.

In het voorjaar dit jaar kwam het nieuws dat mijn huidige werkgever per 1 september niet meer het werkplekbeheer zou behouden bij de klant. Met de overgang naar een nieuwe werkplekomgeving kwam er een andere ICT partij die dit zou gaan beheren. Ondanks dat wilde de klant mij het liefst behouden en hoopte dat ik mee over zou gaan naar dat nieuwe bedrijf. Mijn eigen ICT bedrijf kon mij niet herplaatsen.
Na een paar gesprekken had ik zelf de twijfel om over te gaan omdat deze partij in de randstad zit met meeste van haar klanten in de randstad. Ze konden mij geen vaste plek bij de huidige klant garanderen ivm een rouleersysteem. Om in de toekomst met auto in de file richting randstad te moeten gaan ipv op de fiets of trein binnen het uur was me toch niet waard en bedankte ik er voor. En zo begon ik hier en daar te solliciteren met het gevoel nog wel tijd te hebben.

Even een terugblik ...
Sinds een ruime 4,5 jaar zijn we thuis de weg ingeslagen om extra af te lossen op een, destijds, onder water staande woning. Die ingeslagen weg heeft ons ontzettend veel gebracht en het onmogelijke doen realiseren. Dit alles door kosten te verlagen, goedkoper te gaan wonen en af te lossen met het doel in de toekomst financieel minder kwetsbaar te zijn. Een mindset was veranderd.

Na ruim 4,5 jaar hebben we onze balans gevonden in vandaag genieten en bewust financieel bezig te zijn. Na het lezen van het boek Quit like a millionaire van Kristy Shen, gaf het ons inzichten en een stimulans om een nieuwe richting in te gaan en onze strategie bij te stellen. Het kwartje viel uiteindelijk dat wij slimmer bezig zouden zijn als we ons vermogen opbouwen door te gaan beleggen ipv extra te aflossen. Onze lage hypotheekrente van 1,69% rendeert veel minder bij een extra aflossing ten opzichte van het investeren met een gemiddelde 6% rendement.

Toen wij ons patroon durfde aan te passen bracht dat het vertrouwen dat wij 50-ers in staat zijn om binnen 10 jaar financieel onafhankelijk te worden. Want voor het lezen van dat boek leek het ons niet nodig, overbodig en niet haalbaar. Wij zijn geen 20-ers, 30-ers of 40-ers. Maar na de nieuwe inspiratie durfden we er alsnog van te dromen en aan te werken. Zo herinrichtte ik de boekhouding en zat ik strakker in het wegzetten van geld voor investeren.
Ik zette een plan op met een tijdslijn van 10 jaar berekend op huidige inkomsten. Vanaf juli dit jaar begonnen we alle middelen weg te zetten in beleggingen en stopte we volledig met extra aflossen. Al gauw konden we met extra inkomsten per maand, oa door SnappCar en financiële meevallers, meer investeren dan gedacht wat mogelijk was. We liepen al snel voor op het plan.

Met deze ingeslagen weg en het vooruitzicht dat ik op zoek moest gaan naar een nieuwe baan, bedacht ik me terug te gaan naar 36 uur met 5 om 4 dagen werken. Dit zou extra inkomsten geven en meehelpen om ons financiële plan te versnellen.
Met het onzekere vooruitzicht waar ik zou komen te werken vond ik meer werken geen probleem. Dan kon het financiële stuk niet tegenvallen zelfs als ik voor minder zou moeten werken. Ik had besloten liever voor een leuke baan dichterbij met minder inkomsten te kiezen dan voor en baan te gaan met stress of veel vrijetijdsverlies met gelijkblijvend inkomen. Ik ging er van uit dat ik voor een leuke baan misschien financiële concessies moest doen. Dat dan liever en als ik dat kan compenseren met meer werken omdat ik het niet erg vind, nog beter. Dat was de gedachte op dat moment. Veel verder dacht ik niet. Een financiële stap maken door te groeien in werk was onhaalbaar in mijn beleving. Ik die nog steeds geen fatsoenlijk certificaat op zak heeft en net een paar jaar kom kijken in de ICT zag het met mijn leeftijd niet meer gebeuren.

Na diverse sollicitatiegesprekken die het uiteindelijk niet werden of waar ik zelf twijfels over had om in verder te willen, besloot ik de tijd te nemen om certificaten te behalen. Hiermee zou ik mezelf beter op de markt kunnen presenteren. Ik was geïnspireerd en gesterkt door het lezen van het boek van Kristy Shen en mijn gesprek met mijn manager. Mijn manager die me niet bij mijn huidige ICT bedrijf kon herplaatsen zag me meer in de functie als functioneel beheerder. Dit veranderde het denken. Een durven denken in mogelijkheden wat tot dan toe niet voor mogelijk werd geacht.

Net op het moment dat ik een pas op de plaats maakte met solliciteren en me focuste op zelf certificaten halen vroeg de klant mij 3 weken geleden om voor hun te komen werken als Functioneel beheerder. Er kwam een functie vrij.
Alles wat ik het liefste wilde kwam hiermee naar me toe. Een organisatie waar ik me thuis voel, dezelfde afstand woon-werk (15 minuten fietsen), groei in werk en zelfs een flinke financiële stap. Ik zweef nu nog op een roze wolk en loop de laatste weken met een grote glimlach door het pand.

Het moraal van dit succes verhaal, wat ik delen wil, is dat ik zie dat als je in het leven durft te dromen, durft open te staan en op zoek blijft gaan naar nieuwe mogelijkheden, deze uiteindelijk je kant op komen. Juist op het moment als je alles durft los te laten en het diepe ingaat. Vorig jaar had ik mijn baan opgezegd zonder nog iets achter de hand te hebben. Dit jaar ben ik mijn werk blijven doen met het beste beentje voor ook al kon ik er niet blijven. Tevens koos ik er vorige maand voor om eerst aan mezelf te werken door zelfstudie en dan uit te kijken naar een andere baan.

Onze financiële horizon ziet er rooskleuriger uit. Terugkijkend was het best een bewogen jaar, ook voor Natasja. Nu is bij ons beide de rust op werk wedergekeerd. Maar het is het allemaal waard geweest en we zijn er goed door heen gekomen.

Digitale en afgedrukte fotos wegdoen valt zwaar

Zelfs voor een 4 jaar ervaren consuminderaar, vergevorderde ontspulleraar (nieuw woord voor de Dikke van Dale) valt het zwaar om emotionele dingen weg te doen. In mijn geval mijn digitale en afgedrukte foto's en wat jeugdgekrabbel. Toch wil ik er doorheen gaan. Het is vooral de emotie bij het door heen gaan en selecteren wat het zwaar maakt terwijl je ook denkt, als alles is afgebrand dan ga ik ook heus wel verder met mijn leven. Dat laatste houd me op de been om door te gaan. Ook kwam er zelfs oud zeer naar boven. Zeer waar ik niet had gedacht dat ik dat nog had.

Vanmiddag verscheurde ik de hele oude familie foto's door, daar waar mijn oma Van der Haven en opa en oma Wahr op staan. Zelfs de zeldzame foto van mijn overgrootvader Reidsma, bloemist uit Purmerend. Ik verscheurde ze nadat ik er een foto (hahaha ... ook wel bekend als het nieuwe scannen) van gemaakt had. Dit voor het digitale archief wat ik ga behouden voor een zorgvuldig gekozen selectie aan foto geschiedenis en herinneringen.

Je zult je afvragen waarom dan? Het staat toch niet in de weg??

Dat klopt. Momenteel zitten wij in een brainstorm proces om vrij te kunnen zijn in het gaan en staan. Als wij het voorrecht hebben om gezond te blijven en we binnen 10 jaar financieel onafhankelijk, desnoods part time, dan willen we zo min mogelijk afhankelijk zijn van spullen. Zo ook van digitale spullen. Vandaar dat ik ook door mijn digitale archief van foto's ga. Want, zo had ik eerder geblogd, ik wil mijn huidige veredelde opslag stick, de NAS server en harddisk dockstation weg doen en ons beperken tot 3 opslagplaatsen: de laptop, de cloud (dropbox, youtube en wellicht nog een andere virtuele opslag) en een paar USB-stickies. Om dat te verwezenlijken wordt alles tegen het licht gehouden en in de categorie weg of bewaren gedaan. Meteen worden veel foto en filmpjes op youtube gezet. Leuke daarvan is is dat je het kan delen met vrienden en familie waar je deze herinneringen mee gemaakt hebt. Dat heeft in de tussentijds al veel leuke reacties opgeleverd.

Ik ben inmiddels een paar weken bezig en de meeste familie filmpjes, die nog bestaan en het overleefd hebben, staan op YouTube. Verder maak ik van foto's uit voorgaande jaren een diavoorstelling per vakantie of periode. Deze diavoorstelling wordt omgezet naar een filmpje en vervolgens op YouTube gezet wel dan niet privé, verborgen of publiek. De foto's zelf worden dan weggegooid. Ik maak de filmpjes op een macbook met Foto's en daar kan je dan een diavoorstelling maken om deze vervolgens te exporteren naar een film bestand. Zie voorbeeld van ons weekendje op Texel in 2015. Alle foto en film opnames komen van mobiele telefoon.

Thuis hadden we nog 2 bakken waar we onze afgedrukte foto's hebben bewaard, vooral uit ons jeugd. Daar zijn we dit weekend ook rigoureus door heen gegaan. De laatste fotolijstjes zijn vanmiddag naar de Kringloop gebracht, de foto's die ook digitaal bestaan zijn verscheurd en weggebracht naar de eeuwige jachtvelden van het grofvuil.

Vanochtend had ik een deel van de oude foto's gefotografeerd, mijn nieuwe scanapparaat, om te digitaliseren. Vervolgens ging ik deze foto's ritueel verscheuren. En dat kostte me best moeite. Toch deed ik het want om de hele familie af te gaan om te leuren wie er nog interesse in heeft levert niet veel op met deze foto's.

Sommige spullen krijgen nog wel een andere bestemming. Zo vond ik naast foto's wat brieven, kaarten en wat flyers. Ook vond ik nog het jeugdboek van mijn oma, wat ik geërfd had: Het huis op 't duin - Ella Venom. Een boek uit 1928 en bij navraag kan ik daar nu mijn tante nog blij mee maken. Ook vond ik nog wat flyers of mini posters van Orkater van 3 voorstellingen van mijn oom: De Ivanovs, De Kleine Zeemeermin en De Mexicaanse Hond. Bij navraag bij mijn oom bleek hij De Kleine Zeemeermin niet meer te hebben. Dus ook deze krijgt nog een mooie bestemming. Voor mezelf behoud ik een digitaal souvenir.

In de tussentijd, bij gebrek aan interessante tv, kijken Natasja en ik zelf ook weer wat foto voorstellingen terug van onze vakanties en jaren die al omgezet zijn in filmpjes op youtube. Op youtube zetten is veel handiger omdat je het makkelijk bij de hand hebt en je kan het delen met anderen. Ik overweeg dan ook sommige filmpjes al niet meer in film bestand te bewaren voor een usb stick.

Voorlopig ben ik nog niet klaar. Wel hebben we 2 bakken naar 1 grote bak teruggebracht en zal er nog wat digitale scan acties gemaakt worden. Zo zal mijn poëzie album en een paar bladzijdes uit mijn dagboeken gescand (lees gefotografeerd) worden om nog een digitaal leven te krijgen zodat het materiële weg kan.

Ik kijk uit na het moment dat het laatste beetje weg is en het digitale archief van herinneringen, geschiedenis en administratie gereduceerd is tot USB-stickjes, laptop en internet.

Zijn jullie ook zo bezig?
Zijn jullie al eens door een digitaal archief gegaan voor opschoning??
En hoe valt het bij jullie als je afstand neemt van emotionele zaken???

Reisbudget app: Trail Wallet

Jaume Plensa in Bordeaux

Natasja en ik zitten in een vet flinke oriëntatie- en brainstormfase in ons leven. Afgelopen jaar zijn onze doelen iedere keer wat aangepast. Zo hebben we net 2 maanden geleden besloten te stoppen met extra aflossen en te gaan beleggen met het doel om financieel onafhankelijk te worden met het idee dit te realiseren op ons 60e. Daar waar ik dacht dat het niet haalbaar was is dit idee bijgesteld en gaan we er in ons vermogen alles aan doen om dat vermogen te realiseren 💪😁
Mocht de tijd anders uitwijzen zullen we er niet veel op verliezen lijkt ons.

Zo'n aanpassing in het doel en aanpak geeft ook weer stof tot nadenken over subdoelen en dromen. Hadden we begin dit jaar ons nog georiënteerd op mogelijkheden met tiny houses, zitten we nu weer in een fase om een Yolo leven te leiden vanuit een rugzak met een zak geld op de bank om van te leven. Te doen aan Geo-arbitrage en wellicht ook nog her en der te werken. En zo lees ik me in op diverse blogs van Digital Nomads.
Zo kwam ikop de blogsite https://neverendingvoyage.com van 2 Engelse 30-ers die al sinds 2010 met rugzak over de wereld reizen en geld online verdienen met opdrachten, eigen app, boeken en hun succesvolle blog. Ze hebben meermaals teruggeblikt en nog steeds geen spijt die stap te nemen. Ook geven ze veel tips waar je aan moet denken om mee te nemen of aan te schaffen.
Simon heeft een reisbudget app gemaakt: Trail Wallet. Hiermee kan je je budget goed bewaken als je over de hele wereld reist en/of je vakantie.

Vorige week gingen we voor 6 dagen naar Bordeaux en familie en vond dit een mooie gelegenheid om de app te gaan uitproberen. Mede ik wat bewuster wil zijn met uitgaves en ook deze laag wil houden. Om eerlijk te zijn ging ik na dag 1 al flink de fout in. Maar dat voor later.

De app is overigens alleen verkrijgbaar voor een Apple device. Misschien is dat wel meteen het grootste minpunt en flink ten nadele van de Android liefhebbers.

Ik had bedacht dat we enkel 250 euro nodig zouden hebben voor de 6 dagen. Immers de accommodatie (airbnb adres) was al geregeld en betaald en we zouden 4 nachten slapen bij familie die ons ook nog eens zouden komen halen en brengen. Op dag 1 stelde ik de app in op een dagbudget van 50 euro. Vooral dag 1 was 50 euro geen probleem omdat we in de middag gingen vliegen en enkel nog kosten hoefden te maken van drinken, eten, transport naar en van vliegveld. Dus dat ging goed.

Dag 2 ging al fout en stelde ik het dagbudget bij tot 75 euro. Ook weer veels te ambitieus. Hoewel ik niet echt zin had om perse wijn te drinken of te kopen in Bordeaux ging het bij het betreden van de wijnwinkel fout. We kwamen met 4 flessen naar buiten met een totaal van 69 euro wat met het ontbijt in de ochtend en de fietsenhuur al zwaar over het dagbudget ging. Voor de lunch gingen we een restaurantje in wat ook niet bepaald ons budget laag hield. Het is toch even anders denken. De Yolo en Wine&Dine mentaliteit past niet helemaal in de budget voornemens. En achteraf hadden we makkelijk met minder kunnen doen zonder in te teren  op het genieten. Aan de andere kant wilden we er ook niet te veel van aantrekken. Alles mag en niets moet. Maar zo'n dagobert duck app laat je wel knagen aan je geweten.
Ik vond het interessant te merken hoe snel oud gedrag naar boven komt drijven. Ik moet ook echt voor mezelf spreken omdat Natasja niet de (big) spender is van ons 2.

Steevast registreerde ik elke uitgave in de app en dat gaf wel het gevoel van controle. Van de 4 lekkere wijnen ging in de avond een fles bij het eten met wat brood, kaas en ham open en op. Niet uiteten gaan compenseerde weer de uitgave van de lunch.

Dag 3 werden we eind van de ochtend opgehaald door de vader van Natas en gingen we boodschappen doen voor de rest van de dagen. We wilden thuis bij mijn schoonvader lekker gaan koken en ons te buiten gaan aan alles wat lekker is en verkrijgbaar in een grote Carrefour. De uitgave van de boodschappen was 228 euro en ook hiermee gingen we uiteraard zwaar over het dagbudget.

Zo'n dagbudget werkte niet prettig voor deze vakantie. Bij de instellingen van de app zag ik dat ik ook een vast budget kon instellen over een periode en zo paste ik ons budget aan tot 500 euro over 6 dagen. Dat was stukken prettiger en met de wetenschap dat we 3 dagen geen uitgaves meer zouden hebben, of tenminste amper, gaf dit meteen een prettig overzicht.

Het fijne van de app is dat je tussentijds alles nog kan aanpassen. Met de standaard mogelijkheden kom je ver genoeg en kan je zelfs ook de gegevens exporteren en foto's toevoegen bij elke uitgave. Voor extra mogelijkheden kan je eenmalig een betaling doen.

Het is een makkelijk en overzichtelijke app. Als je wat wilt aanpassen in de instellingen dan is het even uitzoeken, Eenmaal gevonden is het prettig en makkelijk in gebruik.

Voor ons was het een mooie kennismaking met de app en ga deze zeker voor alle toekomstige uitstapjes en reizen gebruiken. Ik zal de komende reizen nog wel geconfronteerd worden met oud gedrag. Hopelijk leer ik dat via deze app snel af.

Digitaal onthamsteren - van NAS naar USB

Na een bevredigend vorig weekend van spullen opruimen en weg doen thuis kwam van de week met mijn collega de digitale opslag ter sprake. Zo hebben we allebei een NAS server.
Een NAS server is een veredelde opslagschijf die je voor veel meer dingen kan gebruiken (website, vanaf internet benaderbaar, streamen, downloaden) dan alleen veilig een backup maken van je computer of wat je in de cloud hebt staan. Zelf gebruik ik mijn NAS server echt zwaar onder zijn potentie. Zo staat deze gerust een half jaar van het stroom ivm energiebesparing (niet dat het heel veel slurpt) en als het een beetje meezit dan denk ik er weer aan om een backup te maken. Dan geldt dit vooral voor de administratie en wat foto's.

Een paar jaar geleden was mijn NAS server met zijn 1,5 Tb (terabyte) aardig vol en was dat destijds een goede gelegenheid om weer eens aan opschoning te doen. Inmiddels had ik de belangrijkste zaken ook extra nog op een andere externe schijf gezet omdat een van de twee schijven van de NAS server het niet meer doet. In de NAS staan namelijk 2 opslagschijven waarvan de een een spiegel is van de ander, een kopie. Dus mocht de ander het ook begeven dan ben ik voornamelijk veel beeld en geluid kwijt. Tot op heden geen nieuwe extra schijf gekocht.

Nu ben ik met mijn 1,5Tb opslag bescheiden ten opzichte van mijn collega die tot 8Tb opslag heeft. Hij moest wel erkennen dat bij hem een opruiming ook geen kwaad kan. Voor mij werd dit spontaan een nieuw project om alles zo te reduceren dat een NAS server niet meer nodig is en alles opgeslagen kan worden op USB sticks. Hoe minder ik me aan beeld en geluid hecht, of dusdanig heb verkleind dat ze weinig opslag nodig hebben, deste minder heb ik nodig en deste vrijer ik ben.
Zodra alles op USB sticks staat dan gaan mijn NAS server en Sharkoon quickpoort weg. Scheelt ruimte, energie en geeft mobiliteit. Tegenwoordig bestaan er USB sticks tot 1Tb opslag. Ik wil hooguit 1 enkele 128Gb stick met een paar een paar kleinere. Mijn administratie komt niet eens in de buurt van 1Gb.

Vorige week begon ik mijn eerste slag te maken door al mijn veels te grote digitale video bestanden te verkleinen en her en der te bewerken naar kortere duur. Dat maakte over 2 dagen veel opslagruimte vrij. Ook zijn veel filmpjes geschikt om op youtube te zetten zodat ik dit makkelijk met mensen kan delen. Zo zijn de muzikale filmpjes als eerste gedeeld. Het was voor mij en de oud bandleden weer een leuk weerzien. Zie hier de filmpjes op mijn YouTube kanaal uit de oude muzikale doos.

Inmiddels ben ik beland bij de foto's waar ik per vakantie of jaar een compilatie filmpje van ga maken. Dat kijkt veel makkelijker terug. Daar had ik ooit al een begin mee gemaakt maar voor een aantal jaartallen moet ik dat nog doen. Als dat allemaal klaar is dan kunnen al die foto's weg. Je bent in het leven meer aan het foto en video hamsteren dan dat je er wat mee doet behalve vastleggen en opslaan.
Sinds een paar jaar delen wij veel foto's op Facebook, dat is onze foto album geworden. Na een jaar krijg je op de dag een herinnering te zien van wat je hebt geplaatst. Hiermee krijgen we een leuk herinneringsmomentje. Dat maakt het overbodig om nog zelf wat op te slaan en komt het verleden weer even boven.

Het project digitaal onthamsteren duurt nog even want foto's doornemen is een intensief werkje, maar binnenkort is mijn opslag gereduceerd naar usb sticks en kan er weer onnodig spul weg.
Totslot moet ik nog goed nadenken hoe ik alles wat relevant is in de cloud nog kan onderbrengen en onderhouden. Als wij de wereld over gaan als we FI (financieel onafhankelijk), dan is de tijd van fotoalbums en NAS servers voorbij, we hebben ons verleden op zak en in de cloud.