Citroensapkuur reiniging voor lichaam en geest

Vandaag zijn Natasja en ik beland op onze laatste dag van de 10-daagse citroensapkuur. De periode was net perfect tussen afspraken en een aantal weken geleden vond ik het een mooi moment om even te ontslakken, letterlijk en figuurlijk.
Met de komst van een nieuwe baan en dus verandering en straks de feestdagen en ook het voornemen weer sport op te pakken via fitness zou dit ook mooi bijdragen aan een nieuwe fase.
We hebben gekozen voor fitness omdat mijn nieuwe werkgever een sportvergoeding van 300 euro per jaar tot zijn beschikking stelt.
Vorige week zaterdag, op dag 1 van de citroensapkuur, nam ik een proefles crossfit. Dit leek me wel wat alleen de prijs en de ontbrekende faciliteiten (kleedkamer en douches) zorgden ervoor dat ik samen met Natasja nog even kennis gingen maken bij de fitnessschool in het dorp. Deze is 1 km van ons huis. Daar waren we aangenaam verrast door de faciliteiten en de eGym, zie filmpje, mogelijkheid. Dat laatste is 30 minuten sporten met voorgeprogrammeerde toestellen op jouw kunnen. Al met al een mooie start na de kuur leek ons.

De kuur heb ik zelf ooit met mijn moeder in de jaren 90 gedaan en naast dat het je lichaam reinigt is het ook weer even uit de vanzelfsprekendheid stappen. Niet alleen een lichamelijke reset maar ook even een reset voor de hersenen. Want tijdens de kuur besef je hoe voeding zo verweven is met alles. Momenten voor de tv zitten, pinda's of nootjes er bij. Na werk eten maken en samen gezellig eten. Dat was tijdens de kuur alleen sap drinken. Wel tijd besparend maar gaf best ook wel leegtes op de dag. Het is wel saai. Zo waren wij gisteren naar de film gegaan. Het weerstaan van alle verleidingen gaat nog wel, ook ervaar ik zelf geen honger, Natasja dan weer wel, maar het voelt als niet gezellig bij de bioscoop. In de pauze namen we een thee (dat mag tijdens de kuur) en dan voelt en vult dat prima. Echter die hersenen zijn anders geprogrammeerd. Vorig weekend toen we net begonnen op een zaterdag en we de stad ingingen leek het ook allemaal zo saai omdat we nergens op een terrasje gingen zitten. Niet dat we dat altijd doen maar dat het zou kunnen en nu dus niet. Om niet te vergeten dat je bewust wordt dat op tv overal wel eten en etende mensen te zien zijn. Gisterenavond hebben we met z'n 2 gefantaseerd in bed wat we als eerste zouden willen eten. Nou een rijstewafel met plakje kaas daar kijken we al naar uit. Morgen in de opbouwdagen nemen we voor de verandering naast nog wat sap, sinasappel en drinken we sinaasappelsap.

We hebben nu dat laatste dag gehaald en kijken uit naar gewoon gezellig eten, maar wel bewuster en morgen ook dan te beginnen met de eerste workout in de fitnessschool met eGym.

Als je interesse hebt, zie mijn instagram met mijn 10 daagse miniverslag hoe het ons is vergaan.

Zoals ik al aangaf is het goed voor lichaam en geest om van de vanzelfsprekendheid af te stappen. Je wordt weer bewust net als dat je dat met je gelduitgaven kan doen en verdere levensstijl. Na de kuur zijn wij ook weer geprikkeld om nog bewuster met eten om te gaan zeker na het zien van de Netflix docu 'Forks over Knives'. Voorlopig zullen we geen vegetariërs worden maar wel bewuste flexitariers wat we overigens al zijn, maar het kan scherper en bewuster. En dat voor Wine&Diners :-)

Leven op 1 salaris

Vorige maand kwam bij mij redelijk onverwachts het besluit om mijn huidige baan op te zeggen. Op een moment dat ik na mijn vakantie er lekker tegen aan zou gaan. Helaas bleek ik toch ook na de vakantie mijn werk weer te vaak te veel naar huis te nemen en moest ik concluderen dat ik dat zo niet ga volhouden. Het is de eerste keer dat ik een baan opzeg en dan ook nog eens bij een baan waar ik het echt wel naar mijn zin had kwa werk. Maar als ik niet met de druk om kan gaan dan moet ik toch mijn conclusies trekken. Uiteraard was dit niet zo plots bedacht. In de zomer had ik mijn eerste twijfels. Deze waren voor mijn vakantie weggenomen door interne verandering en goede gesprekken. Per 1 oktober werd mijn tijdelijk contract verlengd. Helaas kwam het meenemen van werk naar huis door veel te piekeren en twijfelen heel hard terug.

Ik wilde wel meteen mijn baan opzeggen nu de knoop was doorgehakt en niet eerst kijken voor iets nieuws om dan op te zeggen. Dat vond ik niet prettig naar mijn werkgever die ik gewoon heel graag mag als mens. Het voelt ook veel bevrijdender.
Natasja stond er helemaal achter en zei 'We kunnen toch op 1 salaris leven'. En dat klopt. Maar ondanks dat wil ik wel weer iets vinden. Maar hoe snel dat zou gaan wist ik niet en ging er zelfs van uit dat we 2 maanden geen 2e inkomen zouden hebben want december is een gekke maand en als je wat hebt lopen in januari kan het pas februari zijn dat je aan de slag gaat. Daarnaast wilde ik ook goed de tijd nemen.

Nadat ik had opgezegd zou ik tot eind november werken en stuurde ik een week later een 2e sollicitatiebrief de deur uit. Ook een ICT support functie maar dan even anders, wel weer in Amersfoort en op fietsafstand.

Na een aantal dagen werd ik uitgenodigd voor een kennismakingsgesprek en zo zat ik, nadat ik 2 wkn eerder had opgezegd, al aan de sollicitatietafel. Een week later volgde het 2e gesprek met de mensen waar ik mee ga werken. Dat was vorige week maandag en in de loop van vorige week waren we met alles rond.

Per 1 december kom ik in dienst, ga weer 32 uur werken over 4 dagen en behoud mijn vrije maandag. Zo boven verwachting stap ik aaneensluitend over naar een nieuwe uitdaging. Dit had ik niet kunnen dromen. Als dit anders zou lopen had ik niet kunnen beroepen op een WW-uitkering. Maar dat wilden we ook niet.

Omdat het scenario naar nieuw werk ook anders had kunnen zijn bleef deze week de zin 'We kunnen op 1 salaris leven' hangen. Afgelopen jaar hebben we financieel de bloemetjes buiten laten zetten. Zo hebben we heel veel (mini) vakanties genomen waar bij diverse vakanties de uitgaven flink boven begroting viel, maar het kon allemaal. Verder is er aardig wat geïnvesteerd in cryptocurrencies en hebben we ook dit jaar extra afgelost. Echter dat laatste haalt niet het gestelde doel van 15.000 euro.
Nu de cryptocurrencies zich nog niet terugbetaalt en we wel een doel hebben om snel afgelost te zijn (binnen 10 jaar, nog 8 te gaan) wilden we voor 2019 sowieso weer meer gaan aflossen. Met mijn nieuwe baan kan dat makkelijk. We zouden zelfs nog veel leuke dingen kunnen doen. Maar die zin 'We kunnen op 1 salaris leven' blijft hangen en toen bedacht ik me, waarom niet gewoon in 2019 bewust op 1 salaris gaan leven. Natas vind het ook een uitstekend idee en dus zullen we in 2019 mijn salaris met alles er op en er aan doorzetten naar extra aflossen en gaan we leven van het salaris van Natasja. En als we dat ook echt weten aan te houden kunnen we maandelijks zelfs 250 euro opzij zetten voor onze Onvoorziene spaarrekening. Dat laatste is wel nodig want die is leeg momenteel.

Een tijdje niet extra aflossen is toch minder bevredigend. Je lasten maandelijks zien verlagen en de hypotheekschuld zien slinken geeft een heel prettig gevoel.

En als er nog ruimte is om kleine extraatjes (via Euroclix, Crowdfunding en Snappcar) te besteden dan stoppen we die weer in de crypto of in beleggen.

In 2020 zullen we vast wel weer de teugels vieren en ons een fijne mooie vakantie gunnen. Japan staat op de wensenlijst ... dus wie weet.