Digitale en afgedrukte fotos wegdoen valt zwaar

Zelfs voor een 4 jaar ervaren consuminderaar, vergevorderde ontspulleraar (nieuw woord voor de Dikke van Dale) valt het zwaar om emotionele dingen weg te doen. In mijn geval mijn digitale en afgedrukte foto's en wat jeugdgekrabbel. Toch wil ik er doorheen gaan. Het is vooral de emotie bij het door heen gaan en selecteren wat het zwaar maakt terwijl je ook denkt, als alles is afgebrand dan ga ik ook heus wel verder met mijn leven. Dat laatste houd me op de been om door te gaan. Ook kwam er zelfs oud zeer naar boven. Zeer waar ik niet had gedacht dat ik dat nog had.

Vanmiddag verscheurde ik de hele oude familie foto's door, daar waar mijn oma Van der Haven en opa en oma Wahr op staan. Zelfs de zeldzame foto van mijn overgrootvader Reidsma, bloemist uit Purmerend. Ik verscheurde ze nadat ik er een foto (hahaha ... ook wel bekend als het nieuwe scannen) van gemaakt had. Dit voor het digitale archief wat ik ga behouden voor een zorgvuldig gekozen selectie aan foto geschiedenis en herinneringen.

Je zult je afvragen waarom dan? Het staat toch niet in de weg??

Dat klopt. Momenteel zitten wij in een brainstorm proces om vrij te kunnen zijn in het gaan en staan. Als wij het voorrecht hebben om gezond te blijven en we binnen 10 jaar financieel onafhankelijk, desnoods part time, dan willen we zo min mogelijk afhankelijk zijn van spullen. Zo ook van digitale spullen. Vandaar dat ik ook door mijn digitale archief van foto's ga. Want, zo had ik eerder geblogd, ik wil mijn huidige veredelde opslag stick, de NAS server en harddisk dockstation weg doen en ons beperken tot 3 opslagplaatsen: de laptop, de cloud (dropbox, youtube en wellicht nog een andere virtuele opslag) en een paar USB-stickies. Om dat te verwezenlijken wordt alles tegen het licht gehouden en in de categorie weg of bewaren gedaan. Meteen worden veel foto en filmpjes op youtube gezet. Leuke daarvan is is dat je het kan delen met vrienden en familie waar je deze herinneringen mee gemaakt hebt. Dat heeft in de tussentijds al veel leuke reacties opgeleverd.

Ik ben inmiddels een paar weken bezig en de meeste familie filmpjes, die nog bestaan en het overleefd hebben, staan op YouTube. Verder maak ik van foto's uit voorgaande jaren een diavoorstelling per vakantie of periode. Deze diavoorstelling wordt omgezet naar een filmpje en vervolgens op YouTube gezet wel dan niet privé, verborgen of publiek. De foto's zelf worden dan weggegooid. Ik maak de filmpjes op een macbook met Foto's en daar kan je dan een diavoorstelling maken om deze vervolgens te exporteren naar een film bestand. Zie voorbeeld van ons weekendje op Texel in 2015. Alle foto en film opnames komen van mobiele telefoon.

Thuis hadden we nog 2 bakken waar we onze afgedrukte foto's hebben bewaard, vooral uit ons jeugd. Daar zijn we dit weekend ook rigoureus door heen gegaan. De laatste fotolijstjes zijn vanmiddag naar de Kringloop gebracht, de foto's die ook digitaal bestaan zijn verscheurd en weggebracht naar de eeuwige jachtvelden van het grofvuil.

Vanochtend had ik een deel van de oude foto's gefotografeerd, mijn nieuwe scanapparaat, om te digitaliseren. Vervolgens ging ik deze foto's ritueel verscheuren. En dat kostte me best moeite. Toch deed ik het want om de hele familie af te gaan om te leuren wie er nog interesse in heeft levert niet veel op met deze foto's.

Sommige spullen krijgen nog wel een andere bestemming. Zo vond ik naast foto's wat brieven, kaarten en wat flyers. Ook vond ik nog het jeugdboek van mijn oma, wat ik geërfd had: Het huis op 't duin - Ella Venom. Een boek uit 1928 en bij navraag kan ik daar nu mijn tante nog blij mee maken. Ook vond ik nog wat flyers of mini posters van Orkater van 3 voorstellingen van mijn oom: De Ivanovs, De Kleine Zeemeermin en De Mexicaanse Hond. Bij navraag bij mijn oom bleek hij De Kleine Zeemeermin niet meer te hebben. Dus ook deze krijgt nog een mooie bestemming. Voor mezelf behoud ik een digitaal souvenir.

In de tussentijd, bij gebrek aan interessante tv, kijken Natasja en ik zelf ook weer wat foto voorstellingen terug van onze vakanties en jaren die al omgezet zijn in filmpjes op youtube. Op youtube zetten is veel handiger omdat je het makkelijk bij de hand hebt en je kan het delen met anderen. Ik overweeg dan ook sommige filmpjes al niet meer in film bestand te bewaren voor een usb stick.

Voorlopig ben ik nog niet klaar. Wel hebben we 2 bakken naar 1 grote bak teruggebracht en zal er nog wat digitale scan acties gemaakt worden. Zo zal mijn poëzie album en een paar bladzijdes uit mijn dagboeken gescand (lees gefotografeerd) worden om nog een digitaal leven te krijgen zodat het materiële weg kan.

Ik kijk uit na het moment dat het laatste beetje weg is en het digitale archief van herinneringen, geschiedenis en administratie gereduceerd is tot USB-stickjes, laptop en internet.

Zijn jullie ook zo bezig?
Zijn jullie al eens door een digitaal archief gegaan voor opschoning??
En hoe valt het bij jullie als je afstand neemt van emotionele zaken???

Reisbudget app: Trail Wallet

Jaume Plensa in Bordeaux

Natasja en ik zitten in een vet flinke oriëntatie- en brainstormfase in ons leven. Afgelopen jaar zijn onze doelen iedere keer wat aangepast. Zo hebben we net 2 maanden geleden besloten te stoppen met extra aflossen en te gaan beleggen met het doel om financieel onafhankelijk te worden met het idee dit te realiseren op ons 60e. Daar waar ik dacht dat het niet haalbaar was is dit idee bijgesteld en gaan we er in ons vermogen alles aan doen om dat vermogen te realiseren 💪😁
Mocht de tijd anders uitwijzen zullen we er niet veel op verliezen lijkt ons.

Zo'n aanpassing in het doel en aanpak geeft ook weer stof tot nadenken over subdoelen en dromen. Hadden we begin dit jaar ons nog georiënteerd op mogelijkheden met tiny houses, zitten we nu weer in een fase om een Yolo leven te leiden vanuit een rugzak met een zak geld op de bank om van te leven. Te doen aan Geo-arbitrage en wellicht ook nog her en der te werken. En zo lees ik me in op diverse blogs van Digital Nomads.
Zo kwam ikop de blogsite https://neverendingvoyage.com van 2 Engelse 30-ers die al sinds 2010 met rugzak over de wereld reizen en geld online verdienen met opdrachten, eigen app, boeken en hun succesvolle blog. Ze hebben meermaals teruggeblikt en nog steeds geen spijt die stap te nemen. Ook geven ze veel tips waar je aan moet denken om mee te nemen of aan te schaffen.
Simon heeft een reisbudget app gemaakt: Trail Wallet. Hiermee kan je je budget goed bewaken als je over de hele wereld reist en/of je vakantie.

Vorige week gingen we voor 6 dagen naar Bordeaux en familie en vond dit een mooie gelegenheid om de app te gaan uitproberen. Mede ik wat bewuster wil zijn met uitgaves en ook deze laag wil houden. Om eerlijk te zijn ging ik na dag 1 al flink de fout in. Maar dat voor later.

De app is overigens alleen verkrijgbaar voor een Apple device. Misschien is dat wel meteen het grootste minpunt en flink ten nadele van de Android liefhebbers.

Ik had bedacht dat we enkel 250 euro nodig zouden hebben voor de 6 dagen. Immers de accommodatie (airbnb adres) was al geregeld en betaald en we zouden 4 nachten slapen bij familie die ons ook nog eens zouden komen halen en brengen. Op dag 1 stelde ik de app in op een dagbudget van 50 euro. Vooral dag 1 was 50 euro geen probleem omdat we in de middag gingen vliegen en enkel nog kosten hoefden te maken van drinken, eten, transport naar en van vliegveld. Dus dat ging goed.

Dag 2 ging al fout en stelde ik het dagbudget bij tot 75 euro. Ook weer veels te ambitieus. Hoewel ik niet echt zin had om perse wijn te drinken of te kopen in Bordeaux ging het bij het betreden van de wijnwinkel fout. We kwamen met 4 flessen naar buiten met een totaal van 69 euro wat met het ontbijt in de ochtend en de fietsenhuur al zwaar over het dagbudget ging. Voor de lunch gingen we een restaurantje in wat ook niet bepaald ons budget laag hield. Het is toch even anders denken. De Yolo en Wine&Dine mentaliteit past niet helemaal in de budget voornemens. En achteraf hadden we makkelijk met minder kunnen doen zonder in te teren  op het genieten. Aan de andere kant wilden we er ook niet te veel van aantrekken. Alles mag en niets moet. Maar zo'n dagobert duck app laat je wel knagen aan je geweten.
Ik vond het interessant te merken hoe snel oud gedrag naar boven komt drijven. Ik moet ook echt voor mezelf spreken omdat Natasja niet de (big) spender is van ons 2.

Steevast registreerde ik elke uitgave in de app en dat gaf wel het gevoel van controle. Van de 4 lekkere wijnen ging in de avond een fles bij het eten met wat brood, kaas en ham open en op. Niet uiteten gaan compenseerde weer de uitgave van de lunch.

Dag 3 werden we eind van de ochtend opgehaald door de vader van Natas en gingen we boodschappen doen voor de rest van de dagen. We wilden thuis bij mijn schoonvader lekker gaan koken en ons te buiten gaan aan alles wat lekker is en verkrijgbaar in een grote Carrefour. De uitgave van de boodschappen was 228 euro en ook hiermee gingen we uiteraard zwaar over het dagbudget.

Zo'n dagbudget werkte niet prettig voor deze vakantie. Bij de instellingen van de app zag ik dat ik ook een vast budget kon instellen over een periode en zo paste ik ons budget aan tot 500 euro over 6 dagen. Dat was stukken prettiger en met de wetenschap dat we 3 dagen geen uitgaves meer zouden hebben, of tenminste amper, gaf dit meteen een prettig overzicht.

Het fijne van de app is dat je tussentijds alles nog kan aanpassen. Met de standaard mogelijkheden kom je ver genoeg en kan je zelfs ook de gegevens exporteren en foto's toevoegen bij elke uitgave. Voor extra mogelijkheden kan je eenmalig een betaling doen.

Het is een makkelijk en overzichtelijke app. Als je wat wilt aanpassen in de instellingen dan is het even uitzoeken, Eenmaal gevonden is het prettig en makkelijk in gebruik.

Voor ons was het een mooie kennismaking met de app en ga deze zeker voor alle toekomstige uitstapjes en reizen gebruiken. Ik zal de komende reizen nog wel geconfronteerd worden met oud gedrag. Hopelijk leer ik dat via deze app snel af.