Financiële vrijheid of vrij in je hoofd

In bloggersland zijn we allemaal lekker aan het dromen en/of stappen aan het maken naar een toekomst waar we financieel zo veel mogelijk onafhankelijk kunnen zijn, soms met het doel om nooit meer te hoeven werken en alleen maar leuke dingen doen of leuk werk doen waar je niet afhankelijk bent van inkomen. Erg aantrekkelijk beeld en doel. Toch zet dit thema me aan het denken en met de vele discussies en ervaringen is het goed om na te denken wat wij willen.

Inmiddels ben ik van mening dat het veel interessanter is om vrij te zijn in je hoofd en het uiteindelijk neerkomt op gelukkig zijn. En als dat zou betekenen dat je fluitend naar je werk gaat bij een volledige werkweek, dat dat veel belangrijker is dan niet meer te hoeven werken en doelloos in je vrije tijd te gaan zitten.

Laat ik voorop stellen dat wij ook streven naar financiële vrijheid om sowieso zo min mogelijk financieel kwetsbaar te zijn. Dat geeft ons keuze mogelijkheid om in de toekomst te gaan en staan waar we willen. En dat is een heel prettige gedachte. Als wij 2 jaar geleden ons huis hadden moeten verkopen dan hadden we met een schuld gezeten. Als we nu verkopen dan gaan we weg met een beetje winst. Dan zouden we onze spullen kunnen pakken en in een hutje ergens Off grid gaan wonen. Alleen dan hebben we nog niets op de bank om met minder te leven. Daarom zijn wij bezig om binnen 10 jaar afgelost te zijn en alvast beleggen om onze bezittingen te vergroten. In de tussen tijd genieten we, in ons geval, van leuke reizen maken. Zo staat Amerika, 3 weken met een camper, op de wish list voor volgend jaar. Dan moet het nog wel zo zijn dat mijn baan verlengd wordt eind dit jaar.
Dit jaar gaan we in ieder geval 3 weken naar Cambodja. Ons 3e vakantie uitje van dit jaar. De vorige 2 was 1 lang weekend en 1 week naar Frankrijk.

Per 1 september zal Natasja met haar nieuwe baan beginnen en die overstap zal al zo'n positieve verandering zijn dat wij dat al als een kwaliteitsverbetering vinden op haar en ons leven. Ze zal nog steeds 36 uur werken en wellicht dit jaar tijdelijk 40 uur om haar vakantiedagen terug te halen. Toch geeft de nieuwe baan haar nieuwe energie, regelmaat, waardering en vrije tijd luxe (nooit meer werken op feestdagen, af&toe een dagje vrij vragen op korte termijn).

Zelf werk ik 32 uur over 4 dagen. Dat is ook al een kwaliteitsverbetering voor ons beide naast het minder financieel afhankelijk zijn en het geeft al een beetje een pre pensioen gevoel waar we van genieten.

Verder merk ik dat we ook veel energie krijgen uit een nieuwe baan. Als ik terugkijk op afgelopen 2 jaar dat ik diverse functies heb bekleed dan heeft me dat naast energie ook veel groei als mens in mijn werk gegeven. Dat bracht me dan ook wel op de vraag of ik perse wel wil suf consuminderen tot ik echt niet meer hoef te werken of dat we met eerder met minder financieel vermogen lekker relaxed leven. Ik word moe bij de gedachte dat ik net als Gerhard Hormann een blogje zit te schrijven over pre pensioen en dat ik continue mensen laat weten hoe fijn dat wel niet is. Ik denk dat dat voor veel mensen zo zal zijn zo'n leven. Maar ik kan me voorstellen dat er ook mensen zijn die net als ik een gezonde prikkel bij een betaalde baan ook prima vinden. Dat ze als mens blijven groeien met betaald werk en genieten omdat ze zich onafhankelijk voelen.

Zoals we er nu inzitten willen we nu af&toe van luxe genieten. Dus nu wat meer uitgeven en daarnaast het doel behouden onze financiële onafhankelijkheid te vergroten. Maar niet perse tot we echt financieel onafhankelijk zijn. Dat grote bedrag hoeven we niet te realiseren waarmee we echt niet meer zouden hoeven werken voor geld.
Wij zullen vast, met minder financiële middelen, het prima vinden om bijvoorbeeld samen nog maar 1.500 euro in te moeten brengen aan inkomsten. Dat we dat aanvullen uit de spaarpot die tegen die tijd rendement op beleggen heet en/of huuropbrengst van onze woning. Want wij wonen dan uiteraard in een duurzame kleine woning, of vakantiehuis, of ergens in buitenland :-) en dat we dan nog maar een paar dagen werken voor inkomsten. Dat ons AOW en het rendement of inkomsten genoeg is om na ons pensioengerechtigde leeftijd nog steeds te genieten van natuur en cultuur in eigen land op de fiets, in Europa met de auto of exotisch ver. Dat geeft een fijne gedachte en met elke verbeter stap in kwaliteit en vrijheid zitten wij al lekker te genieten van een soort opbouwend pre pensioen. Dat is in ieder geval de beleving ... en volgens mij ben je dan al waar je wezen moet ...