Consuminderen is ook emotionele dingen opruimen

Consuminderen, opruimen van spullen en sinds een half jaar extra aflossen op onze hypotheek, het houdt allemaal verband met elkaar. Sinds 2,5 jaar is het allemaal bij ons begonnen met zuiniger aan doen.

Zo ook het geleidelijk weg doen van spullen. Vorig jaar zijn we nog actiever spullen gaan verkopen via marktplaats. Dachten we toen al een top verkoop te hebben gerealiseerd van ruim 3.725 euro, inmiddels hebben we dit jaar 4.139,14 euro verdiend. OK OK de hele CD collectie >800 cd's ging de deur uit met een HiFi systeem, maar toch hebben we veel meer spullen verkocht dan we aanvankelijk dachten te kunnen verkopen. En zelfs gisteren bedacht ik me pas dat ook de Senseo koffie apparaat weg kon :-) Je blijft spullen vinden.

Ook hebben we veel materiële spullen weggedaan naar de spullenhulp of het grofvuil. Zo zijn onze kledingkasten met 2/3e verminderd en veel spullen van zolder verdwenen. En we zijn nog niet klaar.

De laatste paar weken ben ik voorzichtig begonnen met de emotionele spullen. Zo was vandaag mijn 2e dag die ik besteedde aan jeugdspullen. Allemaal correspondenties met familie en vrienden over de jaren heen vanaf mijn jongste jeugd van 3 jaar tot aan mijn adolescentie. En bij niet alles had ik de rust en zin om er door heen te gaan. Terwijl ik weet dat ik er heus van zou kunnen genieten. Maar dat project om er helemaal door heen te gaan terwijl er nog zoveel momenten in mijn leven zijn die niet zijn vastgelegd, ik geloofde het wel.

Al jaren zitten deze herinneringen in dozen en zijn alleen enkel onder mijn ogen gekomen als ik ging verhuizen. Dus ja waarom nog houden? Ik heb ook geen nageslacht waar ik het voor wil bewaren. En in het kader onafhankelijk te worden van tijd, plaats en ruimte wil ik hier afstand van doen. Ik motiveer me dan ook bij de gedachte dat vluchtelingen ook niet veel bij zich hebben of een boeddhistische monnik die niet veel nodig heeft. Geluk haal je vooral uit andere dingen.

Spullen die je niet meer gebruikt zijn makkelijk om weg te doen maar emotionele spullen valt niet mee. Veel brieven glijden snel door mijn handen heen waar ik af & toe nog wel even doorheen lees. Ik moet er veel van zuchten en het valt me zwaar zo nu en dan. Een zware energie zit op mijn borst. Toch ga ik door omdat ik weet dat als ik het nog wil bewaren ik over jaren bij verhuizing pas weer naar zal gaan kijken.
Wel maak ik bij diverse ansichtkaarten en brieven (tijdperk zonder Facebook) wat foto's en stuur die naar vriendinnen waar ik nu via social media contact mee heb :-) maar ook een aantal familieleden maak ik blij met wat oude spullen. Deze bewaar ik voor ze.
Na een goed aantal uren ben ik door mijn 2 schoenendozen en 1 grotere doos heen. Ik durf al mijn kindertekeningen ook weg te doen door er nog een keer naar te kijken. Het is mooi geweest, vaarwel verleden tijd, de rest zit in mijn gedachte.

Mijn actie van vandaag sloot goed aan bij deze blog die ik vanochtend via Facebook in mijn tijdlijn vond en ik met de gedachte aan Sinterklaas en overdaad graag als vervroegde boodschap wil meegeven aan alle ouders met kinderen. Niet zo zeer dat iedereen moet zijn zoals ik of dat pad moet volgen, maar het kan het leven van jezelf en je kind verrijken. Ipv al die extra cadeautjes waar ouders tegenwoordig zich vooraf suf aan kopen om het vervolgens of op zolder te stoppen of op marktplaats weer te verkopen omdat kinderen de overdaad van cadeaus niet kunnen verwerken op avonden zoals gisteren. Om vervolgens later, op oudere leeftijd, net als ik, weer los moeten leren laten van überhaupt spullen (functionele), spullen (informatieve) en spullen (emotionele) die je meesleept of bewaart en amper naar omkijkt. Over dat laatste is ook een mooie blog geschreven: http://www.lijstjes.info/minimalisme/de-3-grootste-fouten-die-mensen-maken-tijdens-het-opruimen/