Op Netflix Minimalism & Banking on Bitcoin

Sinds vorige week zijn we voor de donkere dagen aangesloten op Netflix. Erg fijn dat je dit periodiek kan doen want bij langer licht zijn we niet zulke plasma (TV) vreters. Met slecht weer in de weekenden is niets lekkerder dan op onze (lig)bank voor de plasma te gaan kijken naar films, series of interessante documentaires. Netflix is een mooie dienst.
Zo begonnen we vorige week met het kijken naar het 3e seizoen van 'The Bridge'. Dit weekend keken we oa. naar 2 documentaires: Minimalism en Banking on Bitcoin. Paradoxaler kan het niet maar ooh zo treffend waar wij nu inzitten.

Zondagochtend lagen we op de bank onder de fleece vroeg aan het ontbijt voor de TV en keken we eerst nog even de 2e aflevering van Eva Jinek terug. Een enorm inspirerende aflevering. Het ging over een leraar in Chigago die ondanks de harde realiteit toch iets weet te maken van de school waar hij werkt met leerlingen die uit slechte buurten komen. Hij weet ze te motiveren zonder hoge verwachtingen en met begrip omdat ook hij uit een van die buurten komt.
Daarna was het tijd voor de docu Minimalism wat oa gaat over 2 mannen: the Minimalists. Niet iets wat direct mij over de streep haalt om echt in een kale woning te leven enkel gevuld met functionaliteit. Ik keek nog even in mijn woonkamer waar we nu juist zo genieten van de gezelligheid. Wel kreeg ik een enorme 'AHA' Erlebnis om weer eens door onze spullen te gaan. Want het kan echt altijd nog steeds minder en ongemerkt sluipen er weer spullen in het huis of staan ze er te wezen zonder functie. Zo koop ik met volle bevrediging kleding bij de Kringloopwinkel waar ik tot vorige week me blijf verbazen over de hoge slaagkans iedere keer. Neemt niet weg dat dit dus mijn kast doet groeien en behoefte naar meer doet bevredigen. Dat laatste is eigenlijk wel een dingetje. Kringloop, prima, maar aan die behoefte is ook wel weer een realitycheck nodig of tenminste een afspraak met mijzelf om dan bij aanschaf spullen weg te doen. Uiteraard blijken sommige aankoopjes van de Kringloop ook miskopen te zijn. De vraag wat draag je vaak is een mooie graadmeter.

Ook ik vind het lekker dat we minder hebben, er zijn immers al heel veel slagen gemaakt. Toch is er naar mijn gevoel wel weer een slag te maken. Vandaag is dan ook op het programma de kledingkast onder handen nemen. Gisteren kwamen we ook tot het besef dat we tenminste 3 elektronische gadgets hebben die we niet meer of zullen gaan gebruiken. Mooie gelegenheid dit op marktplaats te zetten. Met dat geld kan ik mijn eerste Ethereum cryptocoins kopen.

Na de docu zijn we 1,5 uur een rondje gaan lopen, het was lekker zonnig buiten, om zo aan onze 10.000 stappen te komen en een frisse neus te halen. We pikten een geocache op en op een bankje genoten we in het zonnetje bij de vijver tot we donkere wolken zagen aankomen. We gingen rap naar huis. Net binnen werd het donker en begon het te regenen. Een goede gelegenheid om te beginnen aan het vervolg te kijken naar de volgende docu Banking on Bitcoin.

De 2e docu was de moeite waard met name over de geschiedenis en ontstaan van de munt en het verloop er van. Iets waar ik sinds 2 wkn pas echt interesse in heb en inmiddels mijn eerste investeringen in heb gemaakt. Een avontuurlijke en risicovolle onderneming wat terecht benoemd wordt door critici.

Eigenlijk ben ik geen risiconemer en weeg ik altijd alles af. Normaliter vind ik het verliezen van geld, zelfs als ik het kan missen, zonde. De afgelopen jaren is er in die mindset iets veranderd. Ik vind de fase, waar ik nu in zit, dan ook paradoxaal. Het zoeken naar mijn plek tussen niets om spullen en waarde geven en aan de andere kant alles aangrijpen om financiële middelen te vergroten. Met laatste kan je risico's uitsluiten of ze juist op te zoeken om dat doel sneller te realiseren. Dan triggert mij de YoloFamilyTravel omdat zij in staat zijn het verlies te nemen. En wat zegt dat over hun?

Ik lees het zo, ze hoeven niet perse alles te hebben uitgedrukt in geld. Ze proberen het wel omdat het simpelweg veel (financiële) vrijheid geeft. Aan de andere kant zijn ze ook zo vrij in denken dat ze bereidt zijn hun verlies te aanvaarden. Ze hebben nu niet veel nodig en geloven genoeg in hun eigen kapitaal, hun eigen potentie, om met niets weer iets te maken. En dat is ook vrijheid.
Een behouden iemand, die voor veiligheid kiest, wordt vast radeloos bij de gedachte alles te verliezen alsof dat hun levensgeluk over hoop haalt. Dat kan, maar als het noodlot toeslaat kan je ook jezelf ontdekken. Je kan met eigen kracht iets realiseren en ontdekken dat je weerbaarder blijkt dan je ooit had kunnen denken.

Veiligheid en behoudendheid geeft rust zolang je daar van overtuigd bent. Maar als het knaagt, dan kan het ook beperkend zijn. Je bent dan niet weerbaar tegen verliezen en de gedachte alleen al kan je stress geven. Om Cruyfiaans te zijn: SOMS IS VERLIES WINST. Soms moeten er bij mensen dingen afgepakt worden of iets overkomen om er achter te komen dat ze veel gelukkiger kunnen zijn met minder of met niet materiële zaken. Zie de docu Minimalism. Wat betreft risico's, begin er alleen aan als je geld kan missen of als je de consequenties kan dragen. Dat het een ervaring is in je leven wat je verder leidt naar mooiere belevenissen. Die instelling geeft vrijheid en dan ben je volgens mij HOT en dan is de vraag of FIRE perse nodig is.

Als ik me op de schaal van 1 behoudend tot 10 zeer avontuurlijk zou zetten nu dan zet ik met zelf op 7 beetje avontuurlijk. Waar zit jij op deze schaal?